Ο Πλούταρχος, ιστορικός, φιλόσοφος, ρήτορας και παιδαγωγός που έζησε τον πρώτο αιώνα μ.Χ., στα Ηθικά του, διηγείται εκπληκτικές ιστορίες για το πώς τα αρχαία σκυλιά έλυναν φόνους και άλλα εγκλήματα.
Η πρώτη περίπτωση αφορά έναν σκύλο που έλυσε το έγκλημα του βασιλιά Πύρρου της Ηπείρου. Η δεύτερη περίπτωση αφορά τον σκύλο του ποιητή Ησίοδου, ο οποίος συνέβαλε στη σύλληψη του ίδιου του δολοφόνου του.
Εξιχνίασαν δολοφόνους και καταδίωξαν βλάσφημους…..
Μάλιστα, χάρη σε έναν άλλο σκύλο, οι Αθηναίοι κατάφεραν να συλλάβουν έναν άνδρα που είχε κλέψει χρυσά και ασημένια αφιερώματα από το ναό του Ασκληπιού κοντά στην Ακρόπολη. Ο σκύλος που φύλαγε το ναό κυνηγήθηκε επί δύο ημέρες μέχρι το σημείο όπου σήμερα βρίσκονται οι Άγιοι Θεόδωροι, 65 χιλιόμετρα μακριά. Έτσι ο ιερόσυλος συνελήφθη.
Κατόπιν αυτού οι Αθηναίοι εξέδωσαν νόμο ότι ο σκύλος έπρεπε να τρέφεται ισόβια και το όνομά του αναγράφηκε “Κάππαρος”.
Ο βασιλιάς Πύρρος, σε ένα ταξίδι του, συνάντησε έναν σκύλο να φυλάει το σώμα ενός δολοφονημένου άνδρα. Όταν τον ρώτησε τι συμβαίνει, ο σκύλος δεν του έδινε τροφή για τρεις ημέρες και δεν έφευγε από το πλευρό του. Ο Πύρρος διέταξε να ταφεί το πτώμα και ο σκύλος να φροντιστεί και να συνοδευτεί.
Λίγες μέρες αργότερα, έγινε επιθεώρηση των στρατιωτών (του Πύρρου), οι οποίοι παρέλασαν μπροστά από τον βασιλιά που ήταν στον θρόνο του, ενώ ο σκύλος καθόταν ήσυχος δίπλα του. Αλλά όταν είδε τους δολοφόνους του κυρίου του να περνούν μπροστά, όρμησε εναντίον τους με άγρια γαβγίσματα και καθώς εξέφραζε (με τον τρόπο αυτό) την κατηγορία του, γύρισε και κοίταξε τον βασιλιά, ώστε όχι μόνο αυτός, αλλά και όλοι όσοι ήταν παρόντες υποπτεύθηκαν τους άντρες.
Αμέσως συνελήφθησαν και όταν ανακρίθηκαν, μαζί με τη συνδρομή και άλλων στοιχείων, ομολόγησαν τη δολοφονία και τιμωρήθηκαν.
Το ίδιο λέγεται ότι έκανε και ο σκύλος του ποιητή Ησιόδου, εξαιτίας του οποίου καταδικάστηκαν οι γιοι του Γανύκτωρ του Ναυπακτίου, που ήταν υπεύθυνος για τη δολοφονία του Ησιόδου».
