Ο συγκλονιστικός αριθμός των περιπτώσεων κακοποίησης ζώων που καταγγέλλονται καθημερινά είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου – οι περισσότερες περιπτώσεις δεν καταγγέλλονται ποτέ. Σε αντίθεση με τα βίαια εγκλήματα κατά ανθρώπων, οι υποθέσεις κακοποίησης ζώων δεν συγκεντρώνονται από τις κρατικές ή ομοσπονδιακές υπηρεσίες, γεγονός που καθιστά δύσκολο να υπολογιστεί πόσο συχνές είναι. Ωστόσο, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις πληροφορίες που είναι διαθέσιμες για να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε και να αποτρέψουμε τις περιπτώσεις κακοποίησης.
Ποιος κακοποιεί ζώα;
Η κακοποίηση και η παραμέληση ξεπερνούν όλα τα κοινωνικά και οικονομικά όρια και οι αναφορές των μέσων ενημέρωσης δείχνουν ότι η κακοποίηση ζώων είναι συχνή τόσο σε αγροτικές όσο και σε αστικές περιοχές.
Η σκόπιμη κακοποίηση των ζώων συσχετίζεται στενά με άλλα εγκλήματα, συμπεριλαμβανομένης της βίας κατά των ανθρώπων.
Η συμπεριφορά της συσσώρευσης συχνά γίνεται θύμα των ζώων. Οι πάσχοντες από διαταραχή συσσώρευσης μπορεί να επιβάλλουν σοβαρή παραμέληση στα ζώα, φιλοξενώντας πολύ περισσότερα από όσα είναι σε θέση να φροντίσουν επαρκώς. Η σοβαρή παραμέληση των ζώων (όπως το hoarding) αποτελεί συχνά ένδειξη ανθρώπων που έχουν ανάγκη από κοινωνικές υπηρεσίες ή υπηρεσίες ψυχικής υγείας.
Οι έρευνες δείχνουν ότι όσοι κακοποιούν σκόπιμα ζώα είναι κυρίως άνδρες κάτω των 30 ετών, ενώ όσοι εμπλέκονται στο hoarding ζώων είναι πιο πιθανό να είναι γυναίκες άνω των 60 ετών.
Συνηθέστερα θύματα
Τα ζώα των οποίων η κακοποίηση αναφέρεται συχνότερα είναι σκύλοι, γάτες, άλογα και άλλα ζώα. Μυστικές έρευνες έχουν αποκαλύψει ότι η κακοποίηση ζώων αφθονεί στη βιομηχανία εργοστασιακών εκμεταλλεύσεων. Όμως, λόγω της αδύναμης προστασίας που παρέχεται στα ζώα από τους κρατικούς νόμους περί κακοποίησης, μόνο οι πιο συγκλονιστικές περιπτώσεις καταγγέλλονται και λίγες διώκονται ποτέ.
