Το Shar-Pei είναι συμπαγές και τετράγωνο, με κεφάλι ελαφρώς μεγάλο για το σώμα του. Το τρίχωμα μπορεί να είναι είτε τύπου βούρτσας (να μην υπερβαίνει τη 1 ίντσα) είτε τύπου αλόγου (πολύ κοντό), και τα δύο πρέπει να είναι εξαιρετικά σκληρά, ίσια και να ξεχωρίζουν από το σώμα. Ο βηματισμός είναι ελεύθερος, με καλό άνοιγμα και κίνηση. Τα πλατιά σαγόνια, η κατσούφικη έκφραση και το ρύγχος ιπποπόταμου δημιουργούν μια εμφάνιση μοναδική για τη φυλή.
Ταμπεραμέντο και χαρακτήρας της ράτσας Shar-Pei
Το Shar-Pei μπορεί να είναι σίγουρο για τον εαυτό του, σοβαρό, ανεξάρτητο, πεισματάρικο και με μεγάλη αυτοκυριαρχία. Αν και δεν είναι ιδιαίτερα εκδηλωτικό, είναι αφοσιωμένο και μπορεί να είναι πολύ προστατευτικό προς την οικογένειά του. Είναι επιφυλακτικό, ακόμη και καχύποπτο, απέναντι στους ξένους. Μπορεί να είναι διεκδικητικός απέναντι σε άλλους σκύλους και μπορεί να κυνηγήσει ζώα και άλλα ζώα, αν και γενικά είναι καλός με τα άλλα κατοικίδια της οικογένειας.
Συντήρηση και φροντίδα
Το Shar-Pei χρειάζεται καθημερινή πνευματική και σωματική διέγερση, αλλά οι ανάγκες του μπορούν να καλυφθούν με ζωηρά παιχνίδια κατά τη διάρκεια της ημέρας ή με έναν καλό μεγάλο περίπατο. Το τρίχωμα χρειάζεται μόνο εβδομαδιαίο βούρτσισμα, αλλά οι ρυτίδες χρειάζονται τακτική προσοχή για να διασφαλιστεί ότι δεν θα αναπτυχθούν ερεθισμοί μέσα στις πτυχές του δέρματος. Το όνομα Shar-Pei σημαίνει αμμώδες τρίχωμα, αναφερόμενο στην κοκκώδη υφή γυαλόχαρτου του τριχώματος. Όταν τρίβεται προς τα πίσω, το αγκαθωτό τρίχωμα μπορεί να είναι δυσάρεστο και να προκαλέσει ακόμη και σημάδια στο δέρμα ενός περιστασιακά ευαίσθητου ατόμου.
Υγεία και πιθανά προβλήματα
Σημαντικές ανησυχίες: εντρόπιο, CHD
Μικρότερες ανησυχίες: εξάρθρωση επιγονατίδας, αλλεργίες, εξωτερική ωτίτιδα, πυοδερμία χείλους και δερματικής πτυχής, υποθυρεοειδισμός, αμυλοείδωση (νεφρική)
Περιστασιακά παρατηρείται: μεγαλοοισοφάγος
Προτεινόμενες εξετάσεις: ισχίο, γόνατο, αγκώνας, οφθαλμός, θυρεοειδής
Διάρκεια ζωής: 8-10 έτη
Σημείωση: Ορισμένοι σκύλοι εμφανίζουν πυρετό Shar-Pei, μια περιοδική φλεγμονώδη αντίδραση που προκαλείται, ως αποτέλεσμα της μετάλλαξης, προκαλώντας ρυτίδες στο δέρμα.
Ιστορία της φυλής
Το κινεζικό Shar-Pei μπορεί να υπήρχε στις νότιες επαρχίες της Κίνας από τη δυναστεία Χαν (περίπου το 200 π.Χ.). Σίγουρα από τον δέκατο τρίτο αιώνα ισχυρές ενδείξεις με τη μορφή γραπτών που περιγράφουν έναν ρυτιδιασμένο σκύλο υποδεικνύουν την ύπαρξη της φυλής. Η προέλευσή του είναι άγνωστη, αλλά επειδή μόνο αυτό και το Chow Chow έχουν μπλε-μαύρη γλώσσα και προέρχονται και τα δύο από την Κίνα, είναι πιθανό να έχουν κάποια κοινή καταγωγή. Η ιστορία του Shar-Pei είναι δύσκολο να εντοπιστεί, επειδή τα περισσότερα αρχεία που αφορούν το παρελθόν του χάθηκαν όταν η Κίνα έγινε κομμουνιστική. Εκείνη την εποχή τα Σαρ-Πέι αποτελούσαν τη φυλή εργασίας των αγροτών, εκπληρώνοντας τους ρόλους του σκύλου φρουρού και του κυνηγού αγριογούρουνων.
Αφού το έθνος έγινε κομμουνιστικό, οι περισσότεροι σκύλοι της Κίνας εξαλείφθηκαν, ενώ μόνο λίγοι παρέμειναν έξω από τις πόλεις. Λίγα Shar-Peis εκτράφηκαν στο βρετανικό Χονγκ Κονγκ και την Ταϊβάν, και η Λέσχη Κένελ του Χονγκ Κονγκ αναγνώρισε τη φυλή το 1968. Περίπου την ίδια εποχή, μερικά δείγματα ήρθαν στην Αμερική, αλλά το σημείο καμπής επήλθε με ένα άρθρο του 1973 που προειδοποιούσε τους Αμερικανούς φίλους της φυλής για τον επικίνδυνα χαμηλό αριθμό της φυλής. Αναφερόμενοι ως ο σπανιότερος σκύλος στον κόσμο, οι οπαδοί συναγωνίστηκαν για να αποκτήσουν τα λίγα διαθέσιμα Shar-Peis. Έκτοτε η φυλή οδηγήθηκε από το χείλος της εξαφάνισης στο απόγειο της δημοτικότητας και είναι μία από τις πιο αναγνωρίσιμες φυλές στην Αμερική. Αν και είναι γνωστή για το χαλαρό δέρμα της και τις άφθονες ρυτίδες της, οι οποίες είναι υπέρμετρες στα κουτάβια, οι ρυτίδες των ενηλίκων μπορεί να περιορίζονται μόνο στο κεφάλι, το λαιμό και τους ώμους.
