Αν και πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι τζιτζίκια και ακρίδες είναι το ίδιο έντομο, ένα τζιτζίκι μοιάζει περισσότερο με μια αφίδα, ενώ μια ακρίδα είναι ένα είδος ακριδών με κοντά άκρα. Οι ακρίδες ταξιδεύουν σε σμήνη και μπορούν να καταστρέψουν τις καλλιέργειες, ενώ τα τζιτζίκια είναι πολύ λιγότερο καταστροφικά όταν τρέφονται.
Πάντως τα τζιτζίκια και οι ακρίδες μοιάζουν στο ότι και τα δύο μπορούν να πετάξουν και κανένα από τα δύο δεν είναι απειλητικό για τον άνθρωπο.
Η νύμφη του τζιτζικιού μπορεί να ζήσει έως και 17 χρόνια υπόγεια μετά την εκκόλαψη, ενώ η συνολική διάρκεια ζωής μιας ακρίδας είναι συνήθως 3-5 μήνες.
Με όλες τις ειδήσεις σχετικά με τα τζιτζίκια και το πώς ο Γόνος Χ εκκολάπτεται, πολλοί από εσάς πιθανώς έχετε στο μυαλό σας σμήνη ζωυφίων! Αν ανησυχείτε ότι τα τζιτζίκια θα προκαλέσουν ζημιές όπως τα σμήνη ακρίδων που ίσως έχετε δει σε ταινίες, καταστρέφοντας τις σοδειές και προκαλώντας λιμό, μην ανησυχείτε!
Είναι η ακρίδα και το τζιτζίκι το ίδιο πράγμα;
Παρόλο που έχουν κάποιες ομοιότητες, η ακρίδα και το τζιτζίκι δεν είναι το ίδιο!
Η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ ακρίδας και τζιτζικιού είναι πιθανώς ότι, ενώ εμφανίζονται σε πολύ μεγάλους αριθμούς όταν εκκολάπτονται, τα τζιτζίκια δεν σμηνουργούν όπως οι ακρίδες. Τα τζιτζίκια επίσης δεν αποδεκατίζουν και δεν καταναλώνουν τις καλλιέργειες με τον ίδιο τρόπο όπως οι ακρίδες.
Οι ακρίδες και τα τζιτζίκια είναι και τα δύο φυτοφάγα, αλλά τα τζιτζίκια είναι πολύ λιγότερο καταστροφικά όταν τρέφονται. Στην πραγματικότητα, πολλές από τις ζημιές που προκαλούν τα τζιτζίκια στα φυτά προέρχονται από τη διαδικασία ωοτοκίας τους, σε αντίθεση με τις διατροφικές τους συνήθειες. Οι ακρίδες είναι μακρύτερες και λεπτότερες από τα τζιτζίκια, με τα μακριά πίσω πόδια που είναι κοινά σε όλες τις ακρίδες.
Τα τζιτζίκια έχουν πολύ μικρά πόδια. Τα περιοδικά τζιτζίκια, το είδος που βγαίνει από το υπέδαφος μόνο κάθε 13-17 χρόνια, βρίσκονται μόνο στη Βόρεια Αμερική, όπου δεν έχουν βρεθεί σμήνη ακρίδων από τότε που η ακρίδα του Rocky Mountain εξαφανίστηκε το 1902 και η ακρίδα των High Plains σχεδόν μετά από μια επιδημία το 1930.
Υπάρχουν κάποιες ομοιότητες μεταξύ αυτών των δύο εντόμων. Τόσο τα τζιτζίκια όσο και οι ακρίδες έχουν φτερά, αν και οι ακρίδες τείνουν να πετούν σε πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις. Και τα δύο αυτά πλάσματα τρώνε φυτά και γεννούν αυγά. Είναι και τα δύο πολύ δυνατά και συνήθως εμφανίζονται σε μεγάλες ομάδες. Ούτε οι ακρίδες ούτε τα τζιτζίκια είναι επιθετικά προς τον άνθρωπο, αν και μπορεί να νιώσετε έτσι αν μια μεγάλη ομάδα από αυτά πετάει και βρεθείτε στο δρόμο τους!
Τάξη
Τα τζιτζίκια είναι ένα είδος Hemiptera ή “αληθινό έντομο”. Ορισμένοι νομίζουν ότι σχετίζονται με τους γρύλους, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι. Αν και είναι πολύ μεγαλύτερα, τα τζιτζίκια μοιάζουν με τις αφίδες, οι οποίες ανήκουν επίσης στην τάξη των Hemiptera.
Οι ακρίδες ανήκουν στην τάξη των Ορθόπτερων. Η τάξη αυτή χωρίζεται σε δύο υποτάξεις, με τις ακρίδες και τις ακρίδες από τη μία πλευρά και τους γρύλους από την άλλη.
Οικογένεια
Τα τζιτζίκια ανήκουν στην οικογένεια Cicadidae, η οποία καλύπτει κάθε έντομο που κάνει ήχο, έχει εμφανή μάτια, δύο μεμβρανώδη ζεύγη φτερών και τόσο σύνθετα όσο και απλά μάτια.
Οι ακρίδες ανήκουν στην οικογένεια Acrididae. Η ονομασία αυτή της οικογένειας αναφέρεται σε όλες τις ακρίδες με κοντά άκρα που μεταναστεύουν και συρρέουν σε μεγάλους αριθμούς.
Μέγεθος
Τα τζιτζίκια έχουν συνήθως μήκος περίπου δύο ίντσες και διάμετρο μισή ίντσα.
Οι ακρίδες μπορούν να φτάσουν σε μήκος μέχρι και τέσσερις ίντσες, αλλά μερικές έχουν μήκος μικρότερο από μισή ίντσα!
Διατροφή
Τα τζιτζίκια πίνουν το υγρό από το εσωτερικό των βλαστών, των ριζών και των κλαδιών των φυτών.
Οι ακρίδες τρώνε τα φύλλα και οποιοδήποτε από τα μαλακότερα τμήματα των φυτών, γι’ αυτό και είναι τόσο καταστροφικές για τις καλλιέργειες όταν σμήνησαν σε πληγές. Αφήνουν πολύ λίγα πράγματα πίσω τους.
Διάρκεια ζωής
Ο κύκλος ζωής του τζιτζικιού είναι πολύ ενδιαφέρων. Γεννούν τα αυγά τους πάνω σε φυτά. Όταν τα αυγά εκκολαφθούν, μετατρέπονται σε νύμφες, οι οποίες πέφτουν κάτω και σκάβουν στο έδαφος, όπου ζουν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους. Ενώ βρίσκονται κάτω από το έδαφος, μια νύμφη τζίτζικα μπορεί να ζήσει έως και 17 χρόνια! Μόλις αναδυθούν, όπως θα συμβεί με το Brood X, αποβάλλουν το εξωτερικό τους κέλυφος και, μόλις γεννήσουν περισσότερα αυγά, θα πεθάνουν μετά από περίπου έξι εβδομάδες από την ανάδυση.
Οι ακρίδες έχουν έναν πολύ πιο καθημερινό κύκλο ζωής. Γεννούν τα αυγά τους στο έδαφος. Μόλις εκκολαφθούν, οι ακρίδες ζουν συνήθως από τρεις έως πέντε μήνες, αλλά κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου μπορεί να γεννήσουν έως και 1000 αυγά!
Διακριτικά χαρακτηριστικά
Τα περιοδικά τζιτζίκια είναι συνηθέστερα μαύρα με έντονα κόκκινα μάτια, ενώ τα ετήσια είδη έχουν ένα πολύ όμορφο μπλε-πράσινο και μαύρο ριγωτό μοτίβο. Το μέγεθός τους είναι παρόμοιο με το μέγεθος ενός μέσου ανθρώπινου αντίχειρα. Τα φτερά τους έχουν διαφανές κίτρινο-πορτοκαλί χρώμα και εκτείνονται πέρα από το τέλος της κοιλιάς τους, προστατεύοντάς τα από το νερό αλλά και από τα βακτήρια. Τα αρσενικά χρησιμοποιούν ένα ζεύγος οργάνων γνωστών ως κύμβαλα για να κάνουν μια πολύ δυνατή βουητή δόνηση που αντηχεί μέσα στο κυρίως κοίλο σώμα τους. Ο ήχος που κάνουν τα τζιτζίκια μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 100 ντεσιμπέλ!
Οι ακρίδες τείνουν να είναι πράσινες πριν περάσουν στη φάση της σμηνουργίας τους, οπότε το κεφάλι τους συρρικνώνεται και μετατρέπονται σε καφέ και μαύρες ή μαύρες με πορτοκαλί κηλίδες. Έχουν δύο μακριές, μυτερές κεραίες στην κορυφή του κεφαλιού τους και πολύ μακριά πίσω πόδια που παραμένουν λυγισμένα στη μέση όταν βρίσκονται σε ηρεμία. Είναι πολύ πιο ήσυχα έντομα, τα οποία κάνουν τους ήχους τους αλλά τρίβουν δύο μέρη του σώματός τους μεταξύ τους για να δημιουργήσουν ένα βουητό ή μερικές φορές ένα χτύπημα.
Ποιο είναι το πιο επίφοβο από τους ανθρώπους;
Ενώ οι ακρίδες και τα τζιτζίκια δεν αποτελούν φυσική απειλή για τον άνθρωπο, το ένα ξεπερνά το άλλο ως απειλή για τις ανθρώπινες καλλιέργειες. Η όρεξη μιας ακρίδες είναι αδηφάγος και μια πληγή ακριδών σε μέγεθος περίπου 1/3 ενός τετραγωνικού μιλίου μπορεί να καταναλώσει τρόφιμα που θα μπορούσαν να θρέψουν έως και 35.000 ανθρώπους! Η μεγαλύτερη επιδημία ακρίδων που έχει καταγραφεί ποτέ έλαβε χώρα μεταξύ 2003 και 2005 στην Αφρική, με κόστος 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια σε κατεστραμμένες καλλιέργειες. Επειδή οι επιδημίες ακρίδων είναι απρόβλεπτες και το χρονικό διάστημα μεταξύ των επιδημιών μπορεί να είναι χρόνια ή δεκαετίες, πολλές χώρες δεν προετοιμάζονται κατάλληλα για την καταπολέμηση των επιδημιών όταν αυτές εκδηλωθούν, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη καταστροφή.
