Αγαπάτε τη γάτα σας και θέλετε να τη φροντίζετε όσο το δυνατόν καλύτερα, αλλά μπορεί να είναι δύσκολο να ξέρετε τι να παρακολουθείτε ή τι να περιμένετε. Όπως τα περισσότερα πράγματα στη ζωή, δεν υπάρχει μια εύκολη απάντηση, αλλά ας συζητήσουμε εν συντομία ποιες ασθένειες είναι πιο συχνές σε γατάκια σε σχέση με τις ενήλικες γάτες με βάση την εμπειρία των κτηνιάτρων μας.
Συνήθεις ασθένειες στα γατάκια
Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες ασθενειών της γάτας που είναι πιο συχνές στα γατάκια, συμπεριλαμβανομένων των παρασίτων (ψύλλοι, εντερικά παράσιτα και ακάρεα του αυτιού), λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού, δακτυλίτιδα και ιογενείς λοιμώξεις που μπορούν να επηρεάσουν το συνολικό ανοσοποιητικό σύστημα ενός γατάκι.
Παράσιτα
Τα καλά νέα σχετικά με τα παράσιτα είναι ότι τα περισσότερα μπορούν εύκολα να προληφθούν. Τα κακά νέα είναι ότι μπορεί να είναι σοβαρά, μεταδοτικά στον άνθρωπο και σε άλλα κατοικίδια ζώα και να έχουν σοβαρές συνέπειες για την υγεία, ακόμη και θανατηφόρες, ειδικά για τα γατάκια.
1. Τα εντερικά (GI) σκουλήκια και τα πρωτόζωα μπορεί να προκαλέσουν απώλεια βάρους, εμετό, διάρροια, αφυδάτωση και μπορεί να επηρεάσουν ή όχι την όρεξη. Συχνά διαγιγνώσκονται μέσω κοπράνων και απαιτούν ειδική θεραπεία για τον συγκεκριμένο τύπο παρασίτου. Μερικές φορές, τα σκουλήκια είναι εμφανή στα κόπρανα, αλλά συχνά, ο κτηνίατρός σας πρέπει να αναζητήσει αυγά ή πρωτόζωα στο μικροσκόπιο.
2. Οι ψύλλοι και τα ακάρεα των αυτιών είναι πιο εύκολα εμφανή, καθώς θεωρούνται εξωτερικά παράσιτα. Το πλύσιμο της γάτας σας με ένα ήπιο σαμπουάν όπως το σαπούνι πιάτων αραιωμένο σε νερό και η χρήση μιας χτένας για ψύλλους μπορεί να βοηθήσει στην απομάκρυνση των ψύλλων από το τρίχωμα. Το συχνό σκούπισμα με ηλεκτρική σκούπα και το πλύσιμο των κλινοσκεπασμάτων βοηθά στην απομάκρυνση των αυγών από το περιβάλλον.
Τα ακάρεα των αυτιών, τα οποία μπορεί να εμφανίζονται ως μαύρα υπολείμματα και φαγούρα στα αυτιά, απαιτούν ένα δείγμα αυτιού για να διαγνωστούν με ακρίβεια και να αντιμετωπιστούν από τον κτηνίατρό σας. Είναι σημαντικό να μην βάζετε τίποτα στα αυτιά της γάτας σας, εκτός αν σας το υποδείξει ο κτηνίατρός σας.
Ανάλογα με την ηλικία του γατιού σας, μπορεί να είναι σε θέση να ξεκινήσει μια πρόληψη για καρδιοσκώληκα/ ψύλλους. Να θυμάστε, όμως, ότι αυτά απαιτούν επαναλαμβανόμενη χρήση κάθε μήνα για την πλήρη εξάλειψη των ψύλλων και άλλων παρασίτων και τη διατήρηση της υγείας της γάτας σας. Ναι, οι γάτες εσωτερικού χώρου πρέπει επίσης να λαμβάνουν πρόληψη.
Λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού
Οι λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού (URI) είναι ένα σύμπλεγμα εύκολα μεταδιδόμενων βακτηρίων και ιών που μπορεί να προσβάλουν το ανώτερο αναπνευστικό σύστημα, τα μάτια και να εξαπλωθούν στο κατώτερο αναπνευστικό σύστημα προκαλώντας πνευμονία. Τα σημάδια της URI περιλαμβάνουν πράσινες ή κίτρινες εκκρίσεις από τα μάτια και τη μύτη, φτέρνισμα, μειωμένη όρεξη, λήθαργο, αλληθωρισμό και δυσκολία στην αναπνοή. Συχνά, αυτές οι λοιμώξεις στις γάτες απαιτούν αντιβιοτικά, φάρμακα για τα μάτια, νεφελοποίηση και/ή αντιιικά φάρμακα.
Οι ιοί του κάλκιου και του έρπητα είναι συχνά συστατικά των ουρολοιμώξεων στις γάτες. Αν και δεν μεταδίδονται στον άνθρωπο, μεταδίδονται σε άλλες γάτες και διαρκούν μια ζωή. Οι περισσότερες γάτες εκτίθενται σε URI αλλά παραμένουν ασυμπτωματικές. Άλλες γάτες θα συνεχίσουν να έχουν εξάρσεις σε όλη τους τη ζωή κατά τη διάρκεια περιόδων στρες. Η λυσίνη είναι ένα αμινοξύ που μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των συμπτωμάτων μιας έξαρσης του ιού του έρπητα. Ο κτηνίατρός σας μπορεί να σας βοηθήσει να βρείτε το κατάλληλο προϊόν για να βοηθήσετε τη γάτα σας.
Ιογενείς λοιμώξεις γατών
Αν αναρωτιέστε, “μπορούν οι γάτες να κολλήσουν ιούς”, η απάντηση είναι σίγουρα ναι. Υπάρχει μια ποικιλία ιογενών λοιμώξεων στις γάτες που θα πρέπει να γνωρίζετε για το αιλουροειδές σας.
Ο ιός της ανοσοανεπάρκειας των αιλουροειδών (FIV), ο ιός της λευχαιμίας των αιλουροειδών (FeLV) και η πανλευκοπενία είναι πολύ διαφορετικές ασθένειες, αλλά όλες επηρεάζουν τα λευκά αιμοσφαίρια της γάτας σας, τα οποία είναι απαραίτητα για την καταπολέμηση των λοιμώξεων. Όλες είναι μεταδοτικές και κοινές ασθένειες της γάτας για τις οποίες δεν υπάρχει θεραπεία, παρά μόνο διαχείριση των συμπτωμάτων. Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχουν εμβόλια που μπορούν να προλάβουν την πανλευκοπενία (το εμβόλιο για την απεντόμωση των αιλουροειδών) και τον FeLV.
1. Ο FeLV είναι μια ασθένεια που μεταδίδεται συνήθως μέσω του σάλιου από επαφή μύτη με μύτη ή από τραύματα δαγκώματος. Μπορεί επίσης να μεταδοθεί μέσω περιττωμάτων, αμοιβαίας περιποίησης ή κοινών παιχνιδιών ή πιάτων. Ο FeLV μπορεί επίσης να μεταδοθεί από τη μητέρα μέσω του γάλακτος και του αίματος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Επειδή ο FeLV προκαλεί ανοσοκαταστολή και αναιμία (χαμηλά ερυθρά αιμοσφαίρια) μπορεί να παρουσιαστεί ως λήθαργος, χλωμά ούλα, δυσκολία στην αναπνοή και διάφορες χρόνιες λοιμώξεις. Η θεραπεία μπορεί να απαιτεί μεταγγίσεις αίματος και υποστηρικτική φροντίδα με βάση τα συμπτώματα.
Όλες οι γάτες θα πρέπει να υποβάλλονται σε έλεγχο για λευχαιμία γάτας πριν εισαχθούν σε άλλες γάτες. Επί του παρόντος, το εμβόλιο FeLV συνιστάται μόνο για γάτες εξωτερικού χώρου. Οι γάτες που είναι θετικές στον FeLV θα πρέπει να διατηρούνται χωριστά από άλλες γάτες.
2. Η πανλευκοπενία, που ονομάζεται επίσης σπυράκια αιλουροειδών, μεταδίδεται στοματορινικά (μέσω της επαφής με το στόμα ή τη μύτη) και προκαλεί κατάθλιψη, λήθαργο, πυρετό, εμετό και διάρροια. Μπορεί να διαγνωστεί μέσω εξέτασης δείγματος κοπράνων, αλλά δεν γίνεται συνήθως. Η θεραπεία είναι κυρίως υποστηρικτική φροντίδα. Ευτυχώς, οι περισσότερες περιπτώσεις είναι ασυμπτωματικές ή ήπιες, αλλά μπορεί να αποβεί μοιραία ειδικά για τα γατάκια.
3. Ο ιός της ανοσοανεπάρκειας των αιλουροειδών (FIV) είναι παρόμοιος με τον ανθρώπινο HIV, αλλά ΔΕΝ μεταδίδεται στον άνθρωπο. Ο FIV μεταδίδεται συχνά μέσω του γάλακτος και του αίματος από τη μητέρα. Μετά τη γέννηση, μεταδίδεται μέσω της επαφής με σωματικές εκκρίσεις. Ακριβώς όπως και ο HIV, ο FIV προκαλεί ανοσοκαταστολή και μπορεί να εκδηλωθεί με μυριάδες τρόπους. Συνήθως, οι θετικές στον FIV γάτες έχουν χρόνιες ουρολοιμώξεις ή άλλες λοιμώξεις.
Απαιτείται εξέταση αίματος για τον έλεγχο του FIV και παρέχεται υποστηρικτική φροντίδα ανάλογα με τις ανάγκες. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν ακόμη εμβόλια για την ασθένεια αυτή. Είναι σημαντικό να εξετάζονται οι νέες γάτες για FIV και FeLV πριν εκτεθούν σε άλλες γάτες.
Συνήθεις ασθένειες σε ενήλικες γάτες
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι ενήλικες γάτες είναι ευάλωτες ή μπορεί να έχουν ήδη προσβληθεί από πολλές από τις ασθένειες που αποκτούν τα γατάκια, όπως τα παράσιτα (ψύλλοι, εντερικά σκουλήκια και ακάρεα αυτιών) και οι ιοί που προκαλούν το σύμπλεγμα URI, τον FeLV, τον FIV και την πανλευκοπενία. Ωστόσο, καθώς μια γάτα γερνάει, μπορεί να αναπτύξει πρόσθετα προβλήματα, όπως διαβήτη, ασθένειες του ουροποιητικού συστήματος, οδοντικές παθήσεις, καρκίνους, χρόνια νεφρική νόσο (CKD), υπερθυρεοειδισμό ή υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια (HCM).
Διαβήτης στις γάτες
Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια ασθένεια που συχνά μπορεί να προληφθεί μέσω της διαχείρισης του βάρους. Γνωρίζουμε ότι οι παχύσαρκες γάτες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη.
Ο διαβήτης είναι μια ασθένεια που επηρεάζει είτε την παραγωγή είτε την ανταπόκριση στην ινσουλίνη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το σάκχαρο στο αίμα να παραμένει στο αίμα αντί να πηγαίνει στον εγκέφαλο, στους μύες και σε άλλους ιστούς που χρειάζονται το σάκχαρο για ενέργεια. Οι διαβητικές γάτες έχουν συχνά αδηφάγο όρεξη, αλλά χάνουν βάρος, πίνουν και ουρούν περισσότερο και συχνά έχουν εμετό και διάρροια.
Ο διαβήτης διαγιγνώσκεται μέσω αιματολογικών εξετάσεων, συμπεριλαμβανομένης της καμπύλης γλυκόζης αίματος και των εξετάσεων φρουκτοζαμίνης. Η διαχείριση γίνεται μέσω της δίαιτας, της διαχείρισης του βάρους και των ενέσεων ινσουλίνης. Αυτή η ασθένεια μπορεί να αυξήσει τη συχνότητα των λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος, καθώς η περίσσεια σακχάρου στο αίμα τείνει να ξεχειλίζει στα ούρα. Η ζάχαρη στα ούρα δημιουργεί μια πηγή τροφής για την ανάπτυξη βακτηρίων. Ο κτηνίατρός σας μπορεί να σας συστήσει εξετάσεις ούρων ρουτίνας (ανάλυση ούρων) για την παρακολούθηση της λοίμωξης.
Νόσος του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος των αιλουροειδών
Η νόσος του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος των αιλουροειδών (FLUTD), που αναφέρεται επίσης ως σύνδρομο Πανδώρας, αναφέρεται σε λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος αλλά και σε φλεγμονές του ουροποιητικού συστήματος και ακατάλληλη αποβολή (ούρηση εκτός του απορριμματοκιβωτίου). Όπως το κουτί της Πανδώρας ήταν γεμάτο επιπλοκές, έτσι και το FLUTD είναι γεμάτο επιπλοκές. Αυτή η ασθένεια τείνει να έχει πολλαπλές αιτίες χωρίς μια απλή λύση.
Συχνά, οι προσβεβλημένες γάτες φωνάζουν, γίνονται ανήσυχες, ουρούν ή αφοδεύουν εκτός του κουτιου, έχουν αιματηρά ούρα ή καταπονούνται με επανειλημμένες προσπάθειες ούρησης. Το άγχος, η γενετική, η διατροφή, το φύλο και οι συνήθειες περιποίησης μπορούν να συμβάλουν σε προβλήματα ούρησης.
Η κυστίτιδα είναι φλεγμονή της ουροδόχου κύστης που συχνά προκαλείται από το στρες. Μπορεί να είναι τόσο απλό όσο η επίσκεψη μιας παρέας ή η ανάγκη αύξησης του αριθμού των κουτιών απορριμμάτων. Ο εντοπισμός των πηγών άγχους και ο περιορισμός τους μπορεί να βοηθήσει. Μερικές φορές, η πηγή του στρες μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπιστεί, όπως μια αδέσποτη γάτα έξω που ανταγωνίζεται το κατοικίδιό σας και δεν είχατε καν προσέξει. Η κυστίτιδα μπορεί να προκαλέσει αιματηρά ούρα, ακατάλληλη αποβολή και τέντωμα, αλλά δεν υπάρχουν βακτήρια, επομένως τα αντιβιοτικά δεν είναι η λύση. Αυτό μπορεί να είναι απογοητευτικό για τους ιδιοκτήτες γατών, επειδή δεν υπάρχει εύκολη λύση.
Οι λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος (UTI) περιλαμβάνουν την παρουσία βακτηρίων και μπορούν ακόμα να προκληθούν από το στρες. Ωστόσο, η ουρολοίμωξη μπορεί επίσης να προκληθεί από στενή ουρήθρα, κακή περιποίηση, ειδικά αν η γάτα είναι παχύσαρκη, και από κόκκους ή πέτρες στην ουροδόχο κύστη ή στα ούρα.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο κτηνίατρός σας χρειάζεται δείγμα ούρων και λεπτομερές ιστορικό για τη σωστή διάγνωση και θεραπεία της γάτας σας. Συχνά συνιστάται επίσης εξέταση αίματος και ακτινογραφίες ή υπερηχογράφημα. Εάν μια γάτα έχει τρίμματα ή πέτρες που μπλοκάρουν εντελώς την ουρήθρα, η ουροδόχος κύστη μπορεί ακόμη και να σπάσει, πράγμα που μπορεί να αποβεί μοιραίο. Οι αρσενικές γάτες είναι πιο επιρρεπείς στην απόφραξη, καθώς έχουν μακρύτερη και πιο στενή ουρήθρα.
Η θεραπεία μπορεί να απαιτήσει αντιβιοτικά, συνταγογραφούμενες δίαιτες, αντισπασμωδικά για να διευκολυνθεί η ούρηση ή τη διέλευση ουροκαθετήρα. Σπάνια, μια γάτα μπορεί να έχει υποτροπιάζουσα απόφραξη του ουροποιητικού συστήματος, για την οποία μπορεί να συνιστάται χειρουργική επέμβαση.
Η διαχείριση του σωματικού βάρους, η διατροφή με ποιοτική τροφή για γάτες, η διατήρηση καθαρών και εύκολα προσβάσιμων κουτιών απορριμμάτων, ο περιορισμός του στρες και η χρήση παρεμβυσμάτων φερομόνης, περιλαίμιων ή σπρέι όπως το Nature’s Miracle μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της συχνότητας εμφάνισης προβλημάτων ούρησης.
Οδοντική υγεία των γατών
Οι οδοντικές παθήσεις είναι κάτι που μπορεί να είναι πιο δύσκολο να παρακολουθήσουν οι ιδιοκτήτες γατών, ειδικά αν στη γάτα σας δεν αρέσει να αγγίζουν το πρόσωπο ή το στόμα της. Η έναρξη του βουρτσίσματος των δοντιών της γάτας όταν είναι μικρή μπορεί να βοηθήσει στην επιβράδυνση της εξέλιξης της οδοντικής νόσου. Τα σημάδια της οδοντικής νόσου περιλαμβάνουν κακή αναπνοή, μειωμένο ενδιαφέρον για το φαγητό, τρίψιμο του προσώπου, αλληθώρισμα ή πρήξιμο του προσώπου στη μία πλευρά του προσώπου. Ο καλύτερος τρόπος για να διατηρήσετε καλή στοματική υγιεινή είναι να βουρτσίζετε τα δόντια της γάτας σας και να ενημερώνεστε για τους συνήθεις οδοντικούς καθαρισμούς, τους οποίους κάνει ο κτηνίατρός σας υπό γενική αναισθησία.
Συνήθεις τύποι καρκίνου στις ενήλικες γάτες
Ο καρκίνος είναι μια ατυχής ασθένεια σε όλα τα είδη και μπορεί να αναπτυχθεί σε πολλές μορφές και όργανα. Τα συμπτώματα εξαρτώνται από το ποια όργανα εμπλέκονται. Οι πιο συχνά διαγνωσμένοι καρκίνοι στις γάτες είναι το λέμφωμα, ο FeLV, ο καρκίνος του μαστού, το καρκίνωμα των πλακωδών κυττάρων και το ινοσάρκωμα.
Το λέμφωμα μπορεί να είναι εντοπισμένο, προσβάλλοντας ένα όργανο, όπως ένα νεφρό, ή να είναι διάχυτο σε όλο το έντερο. Το εντερικό λέμφωμα μπορεί να προκαλέσει εμετό, διάρροια, απώλεια βάρους με καλή όρεξη και λήθαργο.
Για την οριστική διάγνωση οποιασδήποτε μορφής καρκίνου απαιτούνται συνήθως αιματολογικές εξετάσεις και ακτινογραφίες ή υπερηχογράφημα με βιοψία. Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί άλλοι τύποι καρκίνου που προσβάλλουν οποιοδήποτε όργανο του σώματος. Οποιαδήποτε μάζα θα πρέπει να ελέγχεται από τον κτηνίατρό σας. Συχνά, οι καρκίνοι προκαλούν απώλεια βάρους παρά την καλή όρεξη.
Χρόνια νεφρική νόσος
Η χρόνια νεφρική νόσος (ΧΝΝ), δυστυχώς, τείνει να είναι πιο συχνή στις γάτες καθώς μεγαλώνουν. Τα νεφρά αποβάλλουν τις τοξίνες και βοηθούν στην παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων και στη ρύθμιση των ηλεκτρολυτών μας. Καθώς οι νεφροί χάνουν την ικανότητά τους να λειτουργούν, τα συμπτώματα περιλαμβάνουν αυξημένη δίψα και ούρηση, εμετό, διάρροια, μειωμένη όρεξη, απώλεια βάρους και σε μεταγενέστερα στάδια μπορεί να προκαλέσουν νευρολογικά προβλήματα και έλκη στο στόμα και τον εντερικό σωλήνα.
Ο κτηνίατρός σας θα χρειαστεί να κάνει αιματολογικές εξετάσεις, ανάλυση ούρων και ενδεχομένως ακτινογραφίες ή υπερηχογράφημα για να εντοπίσει σωστά τη νεφρική νόσο. Υπάρχει μια εξέταση που ονομάζεται SDMA test, η οποία είναι πιο ευαίσθητη και μπορεί να ανιχνεύσει τα πρώιμα στάδια της νόσου. Ο έγκαιρος εντοπισμός της νεφρικής δυσλειτουργίας είναι σημαντικός για να βοηθήσετε τη γάτα σας να ζήσει μια μακρύτερη και υγιέστερη ζωή. Η νεφρική νόσος δεν μπορεί να θεραπευτεί, αλλά μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη σωστή διατροφή και υποστηρικτική φροντίδα, όπως η χορήγηση υγρών.
Υπερθυρεοειδισμός στις γάτες
Ο υπερθυρεοειδισμός είναι μια ενδοκρινική ασθένεια που μπορεί επίσης να προκαλέσει εμετό, διάρροια, αυξημένη δίψα, ούρηση και δραστηριότητα μαζί με απώλεια βάρους παρά την αυξημένη όρεξη. Ο θυρεοειδής μερικές φορές αποκαλείται ο κύριος αδένας, καθώς ρυθμίζει τον μεταβολισμό. Ένας υπερδραστήριος ή “υπερ” θυρεοειδής μπορεί επίσης να επηρεάσει τον καρδιακό ρυθμό και την αρτηριακή πίεση, οι οποίες με τη σειρά τους μπορούν να επηρεάσουν τα νεφρά, την καρδιά και τα μάτια.
Είναι σημαντικό να επισκεφθείτε τον κτηνίατρό σας εάν παρατηρήσετε κάποιο από τα παραπάνω συμπτώματα, καθώς ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί να αντιμετωπιστεί με φάρμακα που καταστέλλουν τη λειτουργία του θυρεοειδούς, δίαιτα, ακτινοβόληση του θυρεοειδούς, χειρουργική επέμβαση και φάρμακα για την αρτηριακή πίεση. Ο υπερθυρεοειδισμός διαγιγνώσκεται με αιματολογικές εξετάσεις, συμπεριλαμβανομένης της εξέτασης του θυρεοειδούς και του ελέγχου της αρτηριακής πίεσης. Αν δεν αντιμετωπιστεί, ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί να προκαλέσει βλάβη στην καρδιά, τύφλωση και να οδηγήσει σε νεφρική ανεπάρκεια.
Καρδιακές παθήσεις στις γάτες
Η υπερτροφική καρδιομυοπάθεια (HCM) είναι συχνά ύποπτη μέσω της ακρόασης ενός μουρμούρου με το στηθοσκόπιο, ενός μη φυσιολογικού ηλεκτροκαρδιογραφήματος ή υψηλών μετρήσεων της αρτηριακής πίεσης. Οι ακτινογραφίες βοηθούν στον αποκλεισμό άλλων προβλημάτων, αλλά δεν μπορούν να δουν το εσωτερικό της καρδιάς. Η HCM προκαλεί πάχυνση των τοιχωμάτων της καρδιάς. Αυτή η πάχυνση προκαλεί αλλαγές στους θαλάμους εντός της καρδιάς, αλλά σπάνια αλλάζει το συνολικό μέγεθος της καρδιάς. Το υπερηχοκαρδιογράφημα είναι ένα υπερηχογράφημα της καρδιάς ώστε να μπορεί να αξιολογηθεί το εσωτερικό της καρδιάς.
Ορισμένες φορές, υπάρχουν άλλες αιτίες για καρδιακά μουρμουρητά, όπως προβλήματα με μια βαλβίδα ή καρδιακά σκουλήκια. Η HCM δεν μπορεί να θεραπευτεί, αλλά μπορεί να αντιμετωπιστεί με έλεγχο του βάρους, φάρμακα για την αρτηριακή πίεση (εάν χρειάζεται) και καρδιακά φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων των αναστολέων διαύλων ασβεστίου, των β-αναστολέων ή των διουρητικών.
Τα σημάδια της καρδιακής νόσου που μπορεί να παρατηρήσετε στο σπίτι περιλαμβάνουν δύσπνοια, αναπνοή με ανοιχτό στόμα (επείγον), αυξημένη αναπνευστική προσπάθεια, μπλε ή μωβ ούλα (επείγον).
Το να έχετε μια άρρωστη γάτα μπορεί να σας καταβάλλει, αλλά τα καλά νέα είναι ότι δεν χρειάζεται να κάνετε διάγνωση στο κατοικίδιό σας. Αυτό είναι δουλειά του κτηνιάτρου σας. Το σημαντικό που πρέπει να κάνετε είναι να διατηρείτε τη γάτα σας σε υγιές βάρος, να της παρέχετε ποιοτική γατοτροφή, άφθονη αγάπη, φρέσκο νερό και να βουρτσίζετε τα δόντια της. Παρακολουθήστε την όρεξη, τη δίψα και την αποβολή της γάτας σας. Εάν παρατηρήσετε ανεξήγητη απώλεια βάρους, μειωμένη ή αυξημένη δίψα, όρεξη ή δραστηριότητα, αλλαγές στην ούρηση, εμετό ή διάρροια, τότε θα πρέπει να επισκεφθείτε έναν κτηνίατρο.
