Αυτός είναι ο Τζούνιορ – ένας όμορφος αδέσποτος γάτος που εμφανίστηκε σε αυτή την ενορία στη Βραζιλία μια μέρα πριν από μερικούς μήνες και αποφάσισε να μην φύγει ποτέ.
Προφανώς, αυτό το γατάκι θεωρεί τον εαυτό του κάπως σημαντικό.
Η ιστορία του Junior
Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα από πού ακριβώς ήρθε ο Junior, αλλά αποφάσισε ότι η ενορία São Sebastião, στην πόλη Atibaia, είναι πλέον το σπίτι του. Ήταν μια μεγαλόψυχη κίνηση από την πλευρά του γατούλη.
Βλέπετε, ο Junior φαίνεται να πιστεύει ότι όσοι τον τιμούν με τη γλυκιά γατίσια παρουσία του θα πρέπει να θεωρούν τους εαυτούς τους ευλογημένους.
Για να γίνει αυτό κατανοητό, ορίστε μια φωτογραφία του Τζούνιορ που έχει “δωρίσει” τον εαυτό του στο καλάθι συλλογής της εκκλησίας:
Αν η αίσθηση της αυτοεκτίμησης του Junior φαίνεται λίγο διογκωμένη, είναι δύσκολο να τον κατηγορήσουμε.
Το μόνο που ξέρει είναι ότι, αφότου εμφανίστηκε στην εκκλησία, πλήθη πιστών άρχισαν να γεμίζουν τα παγκάρια εκεί σε τακτική βάση – τραγουδώντας επαίνους και δοξολογίες που πρέπει να απευθύνονται σε αυτόν, σωστά;
Ευγενικά, ο γάτος δεν παραλείπει ποτέ να δίνει στους οπαδούς του αυτό που θέλουν.
“Πάντα πηγαίνει στη λειτουργία”, έγραψε η ενορία του Σάο Σεμπαστιάο.
Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας, ο Junior είναι γνωστό ότι περιπλανιέται στους διαδρόμους ή, αν αισθάνεται ιδιαίτερα καλοπροαίρετος, επιλέγει την αγκαλιά ενός τυχερού ατόμου για να εγκατασταθεί για ξεκούραση.
Μια μέρα, ωστόσο, ο Τζούνιορ αποφάσισε να χαλαρώσει λίγο τη σεμνότητα – τοποθετώντας τον εαυτό του μπροστά και στο κέντρο.
Και παρά το γεγονός ότι το κήρυγμα του ιερέα αφορούσε σίγουρα το πόσο υπέροχος είναι ο Τζούνιορ, κατάφερε να το παίξει άνετος.
Παρόλο που ο Junior μπορεί να κάνει κάποιο λάθος σχετικά με το για ποιο λόγο εμφανίζονται στην πραγματικότητα οι “δικοί του” οπαδοί, η αγάπη τους γι’ αυτόν είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό χειροκρότημα.
Ο Junior φροντίζεται από τον ηγέτη της εκκλησίας, Osvaldo Boracini, ο οποίος τον περιποιείται από την ημέρα που έφτασε. Και ενώ ο γάτος μπορεί να μην είναι η μικρή θεότητα που φαντάζεται ότι είναι, έχει φέρει μια ουράνια αύρα στην εκκλησία με την καλοσύνη που εμπνέει η παρουσία του.
Και ακόμη και οι άνθρωποι έξω από την εκκλησία το έχουν προσέξει.
“Δεν είμαι καθολικός, αλλά συγχαίρω τον ιερέα και το [εκκλησίασμα] για τον σεβασμό και τη στοργή τους προς το γατάκι!” έγραψε ένας σχολιαστής στο διαδίκτυο. “Το λατρεύω! Τόσα πολλά για να είστε περήφανοι!”
