Η Clare, η οποία ζει στο Hyogo της Ιαπωνίας, εργάζεται από τον Μάρτιο από το σπίτι της και πηγαίνει στη δουλειά της μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο. Στη διαδρομή της στο γραφείο, εντόπισε μια μικροσκοπική τριχωτή μπαλίτσα στην άκρη του δρόμου.
Ήταν κρυμμένο σε ένα χαντάκι
“Είδα το κεφάλι της να ξεπροβάλλει γρήγορα από το χαντάκι αποχέτευσης. Βλέπω συχνά ζώα σε αυτόν τον δρόμο, όπως αλεπούδες, φασιανούς, αγριογούρουνα κ.λπ. αλλά δεν είχα δει ποτέ ένα γατάκι, οπότε σταμάτησα για να το ελέγξω”, δήλωσε η Clare. “Το γατάκι δεν με άφηνε να το πλησιάσω, νιαουρίζοντας ή/και τρέχοντας μακριά”.
Το γατάκι ήταν φοβισμένο και μόνο του, νιαουρίζοντας δυνατά ενώ προσπαθούσε να βρει καταφύγιο. Η Clare δεν βρήκε άλλες γάτες στην περιοχή, οπότε περίμενε να δει αν η μαμά γάτα θα επέστρεφε για το γατάκι που έκλαιγε. Εν τω μεταξύ, μπήκε στο διαδίκτυο για να αναζητήσει συμβουλές για το πώς να βοηθήσει το μικρό αδέσποτο.
Όταν επέστρεψε αργότερα, το γατάκι βρισκόταν ακόμα στο ίδιο σημείο, νιαουρίζοντας πολύ δυνατά, κοντά στον πολυσύχναστο δρόμο. “Υπέθεσα ότι ήταν εγκαταλελειμμένο ή τουλάχιστον χαμένο και σε κίνδυνο, οπότε αποφάσισα να προσπαθήσω να το πιάσω για να το πάω σε κτηνίατρο”, μοιράστηκε η Clare.
Σιγά σιγά άρχισε να την εμπιστεύεται
Η Clare πήρε δύο χαρτόκουτα και αγόρασε μερικές λιχουδιές για γάτες και γάντια από το πλησιέστερο ψιλικατζίδικο. Μετέτρεψε τα κουτιά σε αυτοσχέδιες παγίδες και χρησιμοποίησε τροφή για να προσελκύσει το γατάκι σε μία από αυτές. Το tabby γατάκι πεινούσε και παρά το γεγονός ότι ήταν πολύ φοβισμένο, δεν μπορούσε να αντισταθεί στο φαγητό.
“Ήταν πολύ πεινασμένη και έφαγε όλες τις λιχουδιές που της έριξα μέσα στο χαντάκι και τελικά μπήκε στο κουτί”, δήλωσε η Clare. “Στη συνέχεια την πήγα σπίτι και την άφησα με τη φίλη μου, ενώ εγώ πήγα στο κατάστημα για να πάρω τα απαραίτητα”.
Το μικρό γατάκι βγήκε γρήγορα από το καβούκι του, όντας σε ένα άνετο σπίτι, μακριά από το δρόμο και την κίνηση. Καταβρόχθισε ένα μπολ με γατοτροφή και στη συνέχεια σύρθηκε σε μια ζεστή αγκαλιά για χάδια.
Το γατάκι δεν φοβόταν πια τους ανθρώπους
“Προσαρμόστηκε τόσο γρήγορα μαζί μας”.
“Εκπλαγήκαμε από το πόσο γρήγορα μα εμπιστεύτηκε. Την πρώτη νύχτα στο σπίτι μας, αρνήθηκε να κοιμηθεί αν δεν την κρατούσε κάποιος από εμάς. Αμέσως έγινε πολύ παιχνιδιάρα και έμπιστη”, δήλωσε η Clare.
Το επόμενο πρωί πήγαν τη μικρή στον κτηνίατρο. Την ονόμασαν Claddagh και υπολογίζεται ότι ήταν περίπου πέντε εβδομάδων.
Της έκαναν θεραπεία για τσιμπούρια, στομαχικά προβλήματα και μια γρατζουνιά στο κεφάλι. Τώρα που έχει αναρρώσει, παίρνει βάρος και τα χαμένα της μουστάκια μεγαλώνουν ξανά.
Τώρα πια είναι ένα ευτυχισμένο γατάκι
“Έχουμε περάσει έξι μέρες μαζί και τρώει, παίζει και κοιμάται όλη μέρα”, πρόσθεσε η Clare.
Η μικρή Claddagh είναι τόσο ευχαριστημένη και στοργική – σε πλήρη αντίθεση με το φοβισμένο γατάκι από την ημέρα της διάσωσής της.
“Δεν έχει κλάψει όπως όταν την πρωτοβρήκα ούτε μία φορά αφότου ήρθε στο σπίτι μας. Της αρέσει να επιτίθεται στο παιχνίδι της με το ποντίκι και να εξασκείται στο να σκαρφαλώνει και να πηδάει στον καναπέ μας”, δήλωσε η Clare.
