Ένα βράδυ πριν από πέντε χρόνια, ένας απροσδόκητος πελάτης πέρασε από το εστιατόριο του Gerardo Ortiz, Ajilalo, στο Περού. Ήταν ένα αδέσποτο σκυλί, με ένα βλέμμα πείνας στα μάτια του.
Ο Ορτίζ θα μπορούσε εύκολα να είχε διώξει το σκυλί. Αλλά δεν το έκανε.
Η ιστορία του Ortiz – Πώς ξεκίνησαν όλα
Εκείνο το βράδυ, ο Ortiz πρόσφερε στο σκυλί ένα δωρεάν γεύμα, φτιαγμένο μόνο γι’ αυτήν.
Και έτσι ξεκίνησε μια αξιολάτρευτη παράδοση που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Κάθε βράδυ, από τότε, ο πεινασμένος σκύλος ερχόταν και λάμβανε ένα δωρεάν γεύμα από το εστιατόριο του Ortiz.
Αλλά δεν άργησε να μαθευτεί η καλοσύνη και η γενναιοδωρία του Ortiz στην κοινότητα των αδέσποτων σκυλιών της περιοχής.
Με τον πρώτο επισκέπτη άρχισαν να καταφθάνουν κι άλλα σκυλιά – και ο Ortiz τα καλωσόρισε όλα με ένα γεύμα.
Σήμερα, πολυάριθμα αδέσποτα σκυλιά φτάνουν κάθε βράδυ στις πόρτες του εστιατορίου του Ortiz. Πολλοί είναι τακτικοί “πελάτες”, ενώ άλλοι είναι πρωτοεμφανιζόμενοι – όλοι ελπίζουν να γεμίσουν τις κοιλιές τους χάρη στην καλοσύνη του Ortiz.
Συχνά, καθώς ο Ortiz εργάζεται, θα κοιτάξει ψηλά και θα δει το πρόσωπο ενός νέου σκύλου στην είσοδο – περιμένοντας ευγενικά να δει αν η φήμη ότι εκεί μπορεί να βρεθεί δωρεάν φαγητό είναι αληθινή.
Πάντα είναι.
“Για μένα, είναι οι καλύτεροι πελάτες”, δήλωσε ο Ortiz στο The Dodo.
Και οι ανθρώπινοι πελάτες του δύσκολα το εκλαμβάνουν αυτό ως προσβολή. Εμπνευσμένοι από τον Ortiz, συχνά φέρνουν φαγητό και για τα σκυλιά που επισκέπτονται.
“Ευτυχώς, οι πελάτες μας έχουν αντιδράσει καλά στα σκυλιά”, δήλωσε ο Ortiz. “Είναι στοργικοί απέναντί τους”.
Το τέλος της ιστορίας
Τελικά, η γλυκιά ρουτίνα του Ortiz να ταΐζει όλα τα αδέσποτα σκυλιά που μας επισκέπτονται κάνει κάτι περισσότερο από το να τα κρατάει μακριά από την πείνα. Τους δίνει να καταλάβουν ότι η ζωή τους έχει σημασία – μια αλήθεια που η Ortiz είναι στην ευχάριστη θέση να τους αποδεικνύει κάθε μέρα.
“Δεν μας πληρώνουν με χρήματα, αλλά μας πληρώνουν με την ευτυχία τους και τις ουρές που κουνάνε”, δήλωσε ο Ortiz. “Είναι πολύ ευγνώμονες και μας αρέσει να δίνουμε περισσότερο από το να παίρνουμε. Από τότε που ήμουν παιδί, αγαπούσα τα ζώα. Η μητέρα μου πάντα μας δίδασκε να βοηθάμε τους άλλους, τόσο τους ανθρώπους όσο και τα ζώα. Είναι η έμπνευσή μου”.
