Για τη Λούσι, τον ασιατικό ελέφαντα, η ζωή στο ζωολογικό κήπο Edmonton Valley στην Αλμπέρτα του Καναδά είναι όσο πιο μοναχική γίνεται.
Κάθε μέρα για τη Λούσι είναι ως επί το πλείστον η ίδια. Στέκεται στον άγονο τσιμεντένιο περίβολό της, πίσω από έναν γυάλινο τοίχο, καθώς οι επισκέπτες την παρακολουθούν να βαδίζει αργά γύρω της.
Έχει ένα λάστιχο που κρέμεται από το ταβάνι ως παιχνίδι και δεν έχει πισίνα ή λασπόλουτρο για να παίξει έξω. Και έχει περάσει πάνω από μια δεκαετία από τότε που η Λούσι είδε για τελευταία φορά άλλον ελέφαντα.
Η ιστορία της Lucy
“Περνάει τις μέρες της μόνη της σε ένα γυάλινο κλουβί όπου οι τοίχοι είναι βαμμένοι με τεχνητά δέντρα”, δήλωσε στο The Dodo η Mary-Ann Holm, συνιδρύτρια του Lucy’s Edmonton Advocates’ Project (LEAP). “Τα μόνα δέντρα στα οποία έχει πρόσβαση είναι πίσω από ηλεκτρική περίφραξη, ακριβώς εκτός εμβέλειας”.
Η Lucy είναι 43 ετών και βρίσκεται στο ζωολογικό κήπο από τότε που την πήραν από τη φύση το 1977 ως μοσχάρι. Ήταν μόνη της για πολλά χρόνια, μέχρι που ο ζωολογικός κήπος έφερε έναν νεαρό αφρικανικό ελέφαντα ονόματι Σαμάνθα για να “μητέρα” της Λούσι το 1989.
Η Λούσι και η Σαμάνθα μοιράστηκαν τον ίδιο χώρο για 18 χρόνια. Ήταν πιθανότατα το ίδιο άγονος τότε – αλλά είχαν ο ένας τον άλλον. Το 2007, ο ζωολογικός κήπος έστειλε τη μοναδική φίλη της Λούσι στη Βόρεια Καρολίνα για αναπαραγωγή. Η Σαμάνθα δεν επέστρεψε ποτέ.
“Ήταν αρκετά καταστροφικό για εκείνη να πηγαίνει από το να έχει έναν σύντροφο, στο να είναι ξαφνικά και πάλι ολομόναχη”, δήλωσε ο Holm. “Υπάρχουν πολλές φωτογραφίες με τις δυο τους να στέκονται ακριβώς η μία δίπλα στην άλλη, και να κρατούν κορμούς μαζί. Αλλά ο ζωολογικός κήπος ισχυρίστηκε ότι η Λούσι δεν την συμπαθούσε και ότι αυτή [η Λούσι] είναι στην πραγματικότητα ένας αντικοινωνικός ελέφαντας που προτιμά τους ανθρώπους”.
Οι ελέφαντες είναι από τη φύση τους κοινωνικό είδος και αναπτύσσουν πολύπλοκες σχέσεις με την οικογένεια και τους φίλους τους στην παρέα άλλων ελεφάντων. Μελέτες δείχνουν πόσο ανώμαλη είναι η μοναχική ζωή για τους ελέφαντες – ωστόσο πολλοί ζωολογικοί κήποι σε όλο τον κόσμο τους αναγκάζουν να ζουν έτσι.
Εκτός από τη μοναξιά της, η Lucy υποφέρει από διάφορα προβλήματα υγείας που προκαλούνται από τη ζωή της στο ζωολογικό κήπο, δήλωσε η Holm.
“Πάσχει από χρόνια αρθρίτιδα, ασθένεια των ποδιών, παχυσαρκία, στερεοτυπία [επαναλαμβανόμενες, καταναγκαστικές κινήσεις που σχετίζονται με το στρες] και μια αδιάγνωστη αναπνευστική πάθηση”, δήλωσε η Holm. “Τα δύο πρώτα αποτελούν τη μεγαλύτερη αιτία του πρόωρου θανάτου των ελεφάντων του ζωολογικού κήπου”.
Η LEAP υποστηρίζει εδώ και χρόνια την αποστολή της Λούσι σε καταφύγιο, αλλά οι εκκλήσεις της αγνοούνται από τη διοίκηση του ζωολογικού κήπου και τους δημόσιους λειτουργούς που θα είχαν τη δύναμη να το κανονίσουν.
Δύο καταφύγια ελεφάντων στις ΗΠΑ έχουν ήδη προσφερθεί να φιλοξενήσουν τη Λούσι, ενώ ο διάσημος Μπομπ Μπάρκερ έχει δηλώσει ότι θα χρηματοδοτήσει τα έξοδα του ταξιδιού της.
Ο ζωολογικός κήπος λέει ότι η Lucy έχει μια αναπνευστική πάθηση που θα έκανε το ταξίδι επικίνδυνο – αλλά σύμφωνα με τον ειδικό σε ελέφαντες και κτηνίατρο Dr. Phillip Ensley, αυτό θα μπορούσε να διευκολυνθεί αν δεν ζούσε σε τόσο κρύο κλίμα.
Στην άγρια φύση, οι ασιατικοί ελέφαντες ζουν σε τροπικό κλίμα περίπου 80 βαθμών Φαρενάιτ όλο το χρόνο. Κατά τη διάρκεια των χειμώνων της Αλμπέρτα, οι θερμοκρασίες μπορεί να πέσουν μέχρι και στους -40 βαθμούς Φαρενάιτ.
“Ο Dr. Ensley δήλωσε ότι το κλίμα μας είναι πιθανόν η αιτία των αναπνευστικών προβλημάτων της”, δήλωσε ο Holm. “Στα μέσα του χειμώνα, θα έχουμε ένα κρύο κύμα για εβδομάδες, όπου η Λούσι δεν θα δει το φως της ημέρας. Άλλες φορές, την έχουν βγάλει έξω για “βόλτες” στο χιόνι. Έχω φωτογραφίες της μέχρι τα γόνατα στο χιόνι. Με την αρθρίτιδα και τα προβλήματα των αρθρώσεών της, δεν μπορώ να φανταστώ πόσο επώδυνο πρέπει να είναι αυτό”.
Τους θερμότερους μήνες, η Lucy περπατάει μερικές φορές στα ίδια ασφάλτινα μονοπάτια που χρησιμοποιούν οι επισκέπτες για να περπατήσουν σε όλο τον ζωολογικό κήπο. Ο φύλακας που τη συνοδεύει έχει πάντα ένα αιχμηρό εργαλείο που ονομάζεται γάντζος σε περίπτωση που η Λούσι ξεφύγει από το μονοπάτι, δήλωσε ο Holm.
“Την κρατούν στο μονοπάτι επειδή δεν θέλουν να αρπάξει κλαδιά από τα δέντρα ή να κάνει ζημιά στο γκαζόν”, είπε ο Holm. “Στις 31 Ιουλίου, όταν η θερμοκρασία ήταν στους 90 βαθμούς εδώ, την είχαν βάλει να περπατάει στην άσφαλτο και της έκαιγε τα πόδια”.
Εκτός από το ότι περιφέρεται σε όλο τον ζωολογικό κήπο, οι επισκέπτες μπορούν επίσης να πληρώσουν για να μπουν στον εσωτερικό της χώρο και να την “επισκεφθούν”.
“Υπάρχουν γυναίκες που κρατούν μωρά και νήπια που τρέχουν γύρω τους, και το μόνο που μπορώ να αναρωτηθώ είναι τι θα συνέβαινε στη Λούσι αν ξεσπούσε μια μέρα”, δήλωσε ο Holm. “Δεν φαίνεται να καταλαβαίνουν [ο ζωολογικός κήπος και οι επισκέπτες] πόσο επικίνδυνοι και θανατηφόροι μπορεί να είναι οι ελέφαντες”.
Ενώ πολλοί ντόπιοι δεν βλέπουν κανένα πρόβλημα με τις συνθήκες διαβίωσης της Lucy, ο Holm και τα άλλα μέλη του LEAP ελπίζουν ότι μπορούν να το αλλάξουν αυτό με τακτικές εκπαιδευτικές επιδείξεις σε όλη την κοινότητα. Αν μπορέσουν να αποκτήσουν περισσότερη υποστήριξη σε τοπικό επίπεδο, δήλωσε ο Holm, τότε η ζωή της Lucy θα μπορούσε τελικά να αλλάξει προς το καλύτερο.
“Ο ζωολογικός κήπος λέει ότι η Λούσι είναι ένας ηλικιωμένος ελέφαντας, αλλά “γερνάει” μόνο σύμφωνα με τα πρότυπα του ζωολογικού κήπου”, δήλωσε ο Holm. “Έχω γνωρίσει έναν ελέφαντα του καταφυγίου που είναι 89 ετών και πολλούς άλλους στα 70 τους χρόνια. Σύμφωνα με αυτό το μέτρο, αυτή είναι μόνο μεσήλικας”.
Παρά την έλλειψη τοπικής υποστήριξης, η Holm γνωρίζει ότι η Lucy δεν αξίζει τίποτα λιγότερο από το να αποσυρθεί σε ένα καταφύγιο.
“Όλα αυτά τα χρόνια βλέπουμε τη Λούσι να παρακμάζει σιγά σιγά και έχουμε κάνει σχεδόν ό,τι μπορούσαμε για να τη βοηθήσουμε”, δήλωσε η Χολμ. “Αλλά δεν θα τα παρατήσουμε.” Το μυρμήγκι δεν είχε φίλο εδώ και 11 χρόνια
