Το μονοπάτι της Φλόριντα είναι ένα μονοπάτι 1770 χλμ. γεγονός που το καθιστά πρόκληση. Ο Kyle Rohrig πέρασε την πιο σημαντική δοκιμασία υπομονής και αποφασιστικότητας όταν αποφάσισε να φέρει τον τυφλό σκύλο του, την Katana, στην πεζοπορία.
Η Katana ήταν έμπειρη πεζοπόρος πριν χάσει την όρασή της. Ολοκλήρωσαν ακόμη και διαδρομές περισσότερων χιλιομέτρων μαζί, μέχρι που το γλαύκωμα θόλωσε την όραση του σκύλου.
Στη μέση του Pacific Crest Trail, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την άγρια φύση και να πάνε στον κτηνίατρο για την επέμβαση της Katana. 
Μόλις ο κτηνίατρος της έδωσε άδεια, αποφάσισαν να συνεχίσουν στο μονοπάτι
Ωστόσο, όταν η Katana έχασε την όρασή της, η προσωπικότητα του σκύλου άλλαξε. “Στην αρχή ήταν πολύ προσεκτική και δειλή στο να κάνει οτιδήποτε”, δήλωσε ο Rohrig. “Φαινόταν αβέβαιη για τον εαυτό της”.
Ο Rohrig ήξερε ότι η Katana θα μπορούσε να απομνημονεύσει τη διάταξη ενός σπιτιού και να ζήσει τις υπόλοιπες μέρες της με άνεση. Αλλά γι’ αυτόν, οι περιπέτειές τους μαζί δεν έχουν τελειώσει. Η Katana άρχισε να συνηθίζει το σκοτάδι, και στη συνέχεια ο Rohrig δημιούργησε ένα σχέδιο για να επαναφέρει την αυτοπεποίθησή της.
“Είχα βάλει στο μάτι το Florida Trail για μερικά χρόνια, αλλά ποτέ δεν έκανα επίσημα σχέδια για να το διασχίσω”, δήλωσε ο Rohrig. “Αφού η Katana τυφλώθηκε, σκέφτηκα ότι θα ήταν το τέλειο μονοπάτι για να τη βοηθήσω να συμβιβαστεί πραγματικά με τις νέες συνθήκες”.
Ο Rohrig και η Katana ξεκίνησαν την πεζοπορία τους στις 8 Ιανουαρίου του περασμένου έτους
Το μονοπάτι ήταν ως επί το πλείστον επίπεδο – αλλά εκεί τελείωνε η ευκολία. “Ήταν πολύ υγρό, λασπωμένο, γεμάτο έντομα και μερικές φορές περπατούσαμε μέσα σε νερό, λάσπη ή βάλτο για χιλιόμετρα … μερικές φορές μέχρι τη μέση μου”, δήλωσε ο Rohrig. “Ήταν μια δύσκολη χρονιά για να περπατήσεις αυτό το μονοπάτι”.
Κατά τη διάρκεια των επόμενων 72 ημερών, οι δύο τους αντιμετώπισαν διάφορες προκλήσεις, όπως αλιγάτορες, φίδια, ξεριζωμένα δέντρα. “Το μονοπάτι της Φλόριντα ήταν όσο πιο μονότονο και εξαντλητικό γίνεται”, δήλωσε ο Rohrig.
Η Katana έκανε ό,τι μπορούσε για να κάνει πεζοπορία μόνη της
Ωστόσο, αν οι συνθήκες του μονοπατιού γίνονταν δύσκολες, ο Rohrig την κουβαλούσε στην πλάτη του. “Της άρεσε κάθε δευτερόλεπτο της ελευθερίας εκεί έξω και το να εξερευνά νέα μέρη”, πρόσθεσε ο Rohrig. “Πιστεύω πραγματικά ότι αυτό είναι το όνειρο κάθε σκύλου”.
Έφτασαν στη γραμμή στα τέλη Μαρτίου, μετά την πεζοπορία, η Katana έγινε σιγά σιγά το δυνατό και σίγουρο για τον εαυτό του κουτάβι που ήταν αποφασισμένο να τερματίσει.
“Δεν ξέρω ακριβώς πώς το έκανε, αλλά μπορούσε να με οδηγήσει τέλεια στο μονοπάτι, χωρίς να χτυπήσει ούτε ένα εμπόδιο, ενώ υπολόγιζε κάθε στροφή στο μονοπάτι”, δήλωσε ο Rohrig. “Η Katana από επιφυλακτική και δειλή έγινε σίγουρη και περίεργη”.
Όταν επιστρέφουν στο σπίτι, η Katana εφαρμόζει όσα έμαθε κατά τη διάρκεια των περιπετειών τους.
“Έχουμε προγραμματίσει πολλές ακόμη περιπέτειες και θα συνεχίσω να την παίρνω μαζί μου μέχρι να πάψει να τις απολαμβάνει. Ζούμε και οι δύο το όνειρο”.
