Ο Seán McCormack δεν είχε ανέβει ποτέ ένα απότομο βουνό για διασκέδαση. Όμως ο McCormack και ο φίλος του, Ross Tweedie, πήγαν πρόσφατα σε ένα επικό οδοιπορικό 12 ωρών στη βόρεια Ταϊβάν μόνο και μόνο για να βοηθήσουν έναν μικροσκοπικό, τραυματισμένο σκύλο.
Όλα ξεκίνησαν όταν κάποιος έστειλε μια φωτογραφία στο Facebook στον McCormack, έναν ανεξάρτητο διασώστη σκύλων με έδρα τη βόρεια Ταϊβάν. Στη φωτογραφία, ο 1 έτους σκύλος ήταν κουλουριασμένος σε έναν αχρησιμοποίητο μεταλλικό κλίβανο έξω από έναν ξενώνα στο Εθνικό Πάρκο Taroko.
H ιστορία του Seán McCormack
Όταν ο McCormack ήρθε σε επαφή με τη γυναίκα που τράβηξε τη φωτογραφία, εκείνη εξήγησε ότι είδε τον σκύλο, που τώρα ονομάζεται Sandy, σε μια πεζοπορία και ανησυχούσε για τα τραύματά του – ο Sandy είχε χάσει το μπροστινό δεξί του πόδι σε μια παγίδα και το μπροστινό αριστερό του πόδι είχε έναν πιο σοβαρό τραυματισμό από μια παγίδα.
“Υπάρχει μεγάλο πρόβλημα στην Ταϊβάν με τις παγίδες και τις παγίδες”, δήλωσε ο McCormack. “Οι περισσότερες από τις διασώσεις μας είναι σκύλοι που έχουν ακρωτηριαστεί από μία από αυτές τις συσκευές”.
Ο McCormack διαβεβαίωσε τη γυναίκα ότι θα έσωζε τον σκύλο, αλλά εκείνη τη στιγμή δεν είχε ιδέα σε τι έμπλεκε. Αρχικά υπέθεσε ότι μπορούσε να οδηγήσει εκεί.
“Η κυρία είπε: “Είναι έξι ώρες πεζοπορία” και σκέφτηκα: “Πρέπει να υπάρχει κάποιος δρόμος. Πρέπει να υπάρχει γιατί υπάρχει ένας ξενώνας εκεί. Και το Google Maps έλεγε ότι μπορώ να οδηγήσω εκεί”, είπε ο McCormack.
Αλλά ο McCormack έκανε μεγάλο λάθος – δεν υπήρχε δρόμος και σίγουρα δεν μπορούσε να οδηγήσει εκεί. Ο μόνος τρόπος για να φτάσει στον ξενώνα ήταν να περπατήσει ένα απότομο, ολισθηρό μονοπάτι. Έξι ώρες πάνω και έξι ώρες κάτω.
Ο McCormack δεν ήταν σε ιδανική φυσική κατάσταση για τέτοιου είδους πεζοπορία, αλλά ήταν αποφασισμένος να βοηθήσει τη Sandy. Έτσι απευθύνθηκε στον φίλο του Tweedie, συνιδιοκτήτη μιας εταιρείας πεζοπορίας που ονομάζεται Taiwan Adventures, για να τον ρωτήσει αν θα τον βοηθούσε να ανέβει εκεί πάνω. Ο Tweedie, ο οποίος συχνά βοηθά τον McCormack με διασώσεις σκύλων, συμφώνησε, αλλά ήξερε ότι αυτή η πεζοπορία δεν θα ήταν εύκολη.
“Είναι μια βίαιη πεζοπορία”, δήλωσε ο Tweedie στο The Dodo. “Δεν είναι για αρχάριους, και ο Sean ανήκε στην κατηγορία των αρχάριων. Μου είπε ότι δεν είχε ξανακάνει κάτι τέτοιο”.
Παρά τις προκλήσεις που είχαν μπροστά τους, οι δύο άνδρες ξεκίνησαν ένα πρωί στα τέλη Μαρτίου για να σώσουν τον Sandy.
Η πεζοπορία ήταν ακόμη πιο δύσκολη από ό,τι φανταζόταν ο McCormack και παραλίγο να τα παρατήσει αρκετές φορές. Και ο Tweedie είχε αρχίσει να ανησυχεί για το αν θα έπαιρνε τον Sandy από το χωριό όπου βρισκόταν ο ξενώνας – ο σκύλος μπορεί όντως να ανήκε σε κάποιον, συνειδητοποίησε, και δεν ήθελε να αναστατώσει κανέναν. Αλλά όταν τελικά έφτασαν στον ξενώνα μετά από έξι επίπονες ώρες, βρέθηκαν αντιμέτωποι με ένα νέο πρόβλημα – δεν μπορούσαν να βρουν το σκύλο.
“Ψάξαμε στον εξωτερικό χώρο της κουζίνας, αλλά ο σκύλος δεν ήταν εκεί”, δήλωσε ο McCormack. “Δεν είπαμε τίποτα ο ένας στον άλλον, αλλά ξέρω ότι σκεφτόμασταν και οι δύο: “Ωχ, σκατά””.
Τότε είδαν κάποια κίνηση κάτω από μια στοίβα πλαστικών καρεκλών. “Αυτό το σκυλάκι ήταν εκεί κάτω και κούναγε την πλάτη του”, είπε ο McCormack. “Μόλις τον είδαμε, αλλάξαμε και οι δύο πάλι στάση – ξαφνικά είχα πολλή ενέργεια και ο Ρος θα έβγαζε αυτό το σκυλί έξω, όποιος κι αν παραπονιόταν γι’ αυτό”.
“Ήρθε και έβαλε το κεφάλι του στην αγκαλιά μου και έμοιαζε σαν να ήθελε μια αγκαλιά”, πρόσθεσε ο McCormack.
Ο Σάντι ήταν σε άσχημη κατάσταση και πιθανότατα δεν θα είχε επιβιώσει πολύ περισσότερο αν τον είχαν αφήσει εκεί. Φαινόταν ότι το δεξί μπροστινό πόδι του Sandy είχε κοπεί σε μια παγίδα πριν από λίγο καιρό, και αυτός ο τραυματισμός είχε ως επί το πλείστον επουλωθεί. Αλλά το αριστερό μπροστινό πόδι του Σάντι ήταν μια διαφορετική ιστορία – μια παγίδα είχε κόψει το πόδι ψηλά και το κόκαλο ήταν ορατό.
“Ήταν πολύ χαρούμενος που μας είδε, αλλά προφανώς πονούσε”, δήλωσε ο McCormack. “Όταν του δέσαμε το πόδι με επίδεσμο, ήταν τόσο καλός”.
Ο McCormack και ο Tweedie ήξεραν ότι ο Sandy χρειαζόταν κτηνίατρο το συντομότερο δυνατό, οπότε αποφάσισαν να επιστρέψουν αμέσως στο βουνό, πράγμα που σήμαινε άλλες έξι ώρες πεζοπορίας. Έτσι, φόρτωσαν τον Sandy στο σακίδιο του Tweedie και τον μετέφεραν εναλλάξ στο βουνό.
“Δεν έβγαλε ούτε έναν ήχο”, είπε ο Tweedie. “Δεν γάβγισε, δεν γκρίνιαξε, δεν έκλαψε. Ήταν ένας άγγελος”.
Όταν τελικά έφτασαν στον πάτο, ο McCormack πήγε τον Sandy στον κτηνίατρο, ο οποίος τελικά ακρωτηρίασε τμήματα και από τα δύο μπροστινά πόδια, γεγονός που βοήθησε να σωθεί η ζωή του Sandy. Μόλις επουλωθούν τα κούτσουρα του Sandy, ο Sandy θα εξοπλιστεί με ειδικά προσθετικά που θα τον βοηθήσουν να μετακινείται.
“Τα πηγαίνει εκπληκτικά καλά”, δήλωσε ο McCormack, ο οποίος κρατά τον Sandy στο σπίτι του, ενώ καλυτερεύει. “Ήταν τόσο χαρούμενος. Άρχισε αμέσως να παίζει με μερικά από τα νεότερα σκυλιά εδώ, και είναι απλά ένα πολύ γλυκό, χαρούμενο σκυλί”.
Όταν ο Sandy αναρρώσει πλήρως, θα έχει ένα σπίτι για πάντα – ένας ιδιοκτήτης εστιατορίου στην Ταϊπέι διάβασε για την ιστορία διάσωσης του Sandy στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και προσφέρθηκε να τον υιοθετήσει. Ο McCormack και ο Tweedie δεν θα μπορούσαν να είναι πιο χαρούμενοι για το πώς εξελίχθηκαν όλα.
“Ήμασταν και οι δύο περήφανοι που κάναμε αυτή την τεράστια προσπάθεια”, δήλωσε ο McCormack. “Όταν μεταμορφώνεις τη ζωή ενός ζώου, ειδικά ενός ζώου που δεν είναι πιθανό να πάρει βοήθεια από κανέναν άλλον … είναι κάτι που σε γεμίζει πολύ”.
“Όλα ήρθαν μαζί”, δήλωσε ο Tweedie. “Υπήρχαν τόσα πολλά πράγματα που θα μπορούσαν να πάνε στραβά, αλλά δεν πήγαν. Άξιζε κάθε δευτερόλεπτο και κάθε λίβρα ιδρώτα”.
