Υπάρχουν λίγα πράγματα που φαίνονται τόσο άδικα όσο όταν ένα κουτάβι καταλήγει σε ανεύθυνους, εγωιστές ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων. Τα σκυλιά αγαπούν τις οικογένειές τους άνευ όρων και με κάθε ίνα της ύπαρξής τους και είναι σπαρακτικό όταν οι άνθρωποι ανταποδίδουν την αγάπη τους με εγωισμό και αναλγησία.
Η σπαρακτική ιστορία του Έρωτα
Σε αυτό το πανέμορφο κουτάβι, που ονομάζεται Έρως, ράγισε η καρδιά του όταν η οικογένειά του αποφάσισε να μετακομίσει και να τον εγκαταλείψει.
Mια τραγική μέρα, η οικογένεια του Έρωτα μάζεψε τα πράγματά της και έφυγε χωρίς να σκεφτεί καθόλου την ευημερία του γλυκού κουταβιού της.
Εγκατέλειψαν το αυτοκίνητο, αγνοώντας εσκεμμένα το σπαραγμό και τη σύγχυση που υπέστη ο Έρωτας και αγνοώντας τις δυσκολίες που θα σήμαινε γι’ αυτόν η ζωή ως αδέσποτο.
Βλέποντας την οικογένειά του να φεύγει, ο Έρως αρνήθηκε να πιστέψει ότι τον είχαν εγκαταλείψει. Ήταν σίγουρος ότι οι άνθρωποι που αγαπούσε με όλη του την καρδιά θα επέστρεφαν γι’ αυτόν. Πώς θα μπορούσαν να μην το κάνουν;
Ετσι, λοιπόν, ξάπλωσε πιστά στη βεράντα και περίμενε.
Πέρασε εβδομάδες κοιμώμενος στη βεράντα και ξύνοντας απελπισμένα την μπροστινή πόρτα. Για να τραφεί, έψαχνε στα σκουπίδια.
Στο τέλος, οι γείτονες τηλεφώνησαν στην Janine Guido, από το Speranza Animal Rescue, και της είπαν ότι ένας σκύλος κοιμόταν στην παλιά του βεράντα από τότε που η οικογένειά του μετακόμισε και τον εγκατέλειψε.
Η Guido ξεκίνησε να φέρει τον Έρωτα σε ασφαλές μέρος και ήρθε να τον δει.
Ωστόσο, ο Έρως ήταν φοβισμένος και δεν άφηνε τον Γκουίντο να τον πλησιάσει. Παρόλο που του έδωσε λίγο φαγητό, εκείνος αρνήθηκε να την εμπιστευτεί.
Αυτό μέχρι που ο Γκουίντο του εξήγησε ότι όλα θα πάνε καλά. “Ακούγεται χαζό, αλλά ορκίζομαι ότι ήξερε τι του έλεγα”, είπε ο Guido και είπε ότι αφού καθησύχασε τον Έρωτα ότι όλα θα πάνε καλά, την άφησε να του βάλει λουρί.
Σήμερα, ο Έρως προσαρμόζεται στη νέα του πραγματικότητα. Είναι ακόμα μπερδεμένος και πληγωμένος για την απώλεια της οικογένειάς του, αλλά προσεγγίζει γενναία τη νέα του ζωή με θετική στάση και είναι μια χαρά για όλους γύρω του.
Σε λίγο καιρό, θα είναι έτοιμος να αρχίσει να ψάχνει για μια παντοτινή οικογένεια.
Παρόλο που είναι λυπηρό να σκέφτεσαι το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι θα εγκατέλειπαν το ίδιο τους το κουτάβι, είναι ενθαρρυντικό να σκέφτεσαι όλους τους υπέροχους ανθρώπους, όπως ο Γκουίντο, που εργάζονται σκληρά για να διασφαλίσουν ότι αυτά τα κακοποιημένα ζώα θα έχουν την αγάπη και τη φροντίδα που πραγματικά τους αξίζει.
Από τη στιγμή που ο Έρωτας θα βρει την παντοτινή του οικογένεια, θα έχει επιτέλους μια οικογένεια που αξίζει την αγάπη του και είναι ικανή και πρόθυμη να ανταποδώσει αυτή την αγάπη.
Όλα πάνε καλά για τον Έρωτα και είμαστε σίγουροι ότι τα πιο ευτυχισμένα χρόνια του είναι ακόμα μπροστά μας.
