Αυτή η ιστορία δείχνει πώς τα σκυλιά είναι πιστοί σύντροφοι και μπορούν πάντα να είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου.
Ο Μεχμέτ ήταν παράλυτος λόγω μιας ασθένειας, μετά από πολλά χρόνια αποφάσισε να υιοθετήσει ένα σκυλάκι, επειδή η ζωή του γινόταν δύσκολη, και υιοθέτησε ένα τυχερό κουτάβι που ονομαζόταν Cesur.
Αλλά δεν περίμενε ότι θα έχουν μια καλή σχέση μαζί, και ήταν κάτι τόσο τέλειο.
Στην πραγματικότητα, η σχέση τους ήταν τόσο δυνατή, καθώς όταν ο Μεχμέτ μπήκε στο νοσοκομείο, ο σκύλος σταμάτησε να τρώει σύμφωνα με τον γιο του Μεχμέτ, Αλί.
Όμως, μετά από λίγο ο Μεχμέτ δυστυχώς πέθανε, αφήνοντας τον σκύλο του μόνο του.
Όταν το σώμα του επέστρεψε στο σπίτι του, ο Cesur παρέμεινε κάθε στιγμή αρνούμενος να κουνηθεί. Στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια της κηδείας, το χαριτωμένο κουτάβι κάθισε δίπλα στην ταφόπλακα του Mehmet και το κεφάλι του ήταν χαμηλά. Και όταν ο κόσμος πήγε και του έφτιαξε το κέφι, εκείνος αρνήθηκε. Ήθελε να μείνει με τον Μεχμέτ, ακόμα και μετά θάνατον. Ο Αλί είπε ότι κανείς δεν μπορούσε να αγγίξει τον Cesur, μέχρι να μεταφερθεί ο Μεχμέτ στον τάφο”.
Και καθώς το κουτάβι παρακολουθούσε, φάνηκε ότι θέλει να τον ακολουθήσει, γιατί ήθελε τον αγαπημένο του ιδιοκτήτη.
Στη συνέχεια το κουτάβι πήγε στο σπίτι με τον γιο του Μεχμέτ. Αλλά μπορούσε να καταλάβει ότι η καρδιά του σκύλου περίμενε ακόμα την επιστροφή του Μεχμέτ του.
Στη συνέχεια, αφού πήγαν στο σπίτι, ο Αλί παρατήρησε ότι ο Cesur έκανε κάτι περίεργο. Ο Cesur έφευγε από το σπίτι κάθε μέρα, αλλά πάντα επέστρεφε. Αυτό συνέβαινε κάθε μέρα, οπότε ο Αλί αποφάσισε να μάθει πού πήγαινε ο Cesur.
Τότε του είπαν οι άνθρωποι που εργάζονται στο νεκροταφείο ότι ο Cesur έρχεται κάθε πρωί για να επισκεφθεί τον τάφο του πατέρα μου. Πόσο αξιολάτρευτος και πιστός είναι αυτός ο σκύλος!
