Ποτέ μην υποθέτετε ότι οι αλλαγές που βλέπετε στην ηλικιωμένη γάτα σας οφείλονται απλώς στα γηρατειά και επομένως είναι μη θεραπεύσιμες. Οι ιδιοκτήτες ηλικιωμένων γατών συχνά παρατηρούν αλλαγές στη συμπεριφορά της γάτας τους, αλλά θεωρούν αυτές τις αλλαγές αναπόφευκτο και μη θεραπεύσιμο αποτέλεσμα της γήρανσης. Ωστόσο, οποιαδήποτε μεταβολή στη συμπεριφορά ή τη φυσική κατάσταση της γάτας σας θα πρέπει να σας προειδοποιήσει να επικοινωνήσετε με τον κτηνίατρό σας.
Η ασθένεια σχεδόν οποιουδήποτε οργανικού συστήματος ή οποιαδήποτε κατάσταση που προκαλεί πόνο ή μειώνει την κινητικότητα μπορεί να συμβάλει σε αλλαγές στη συμπεριφορά.
Για παράδειγμα:
- Μια φοβισμένη γάτα μπορεί να μην γίνει επιθετική μέχρι να πονέσει (π.χ. από οδοντική νόσο) ή να μειωθεί η κινητικότητά της (π.χ. από αρθρίτιδα).
- Η αυξημένη παραγωγή ούρων που συχνά προκύπτει από ασθένειες που είναι κοινές στις γηράσκουσες γάτες (π.χ. νεφρική ανεπάρκεια, σακχαρώδης διαβήτης ή υπερθυρεοειδισμός) μπορεί να προκαλέσει τη ρύπανση της τουαλέτας πιο γρήγορα από το αναμενόμενο. Το αυξημένο χώμα και η οσμή μπορεί να ωθήσουν τις γάτες να αποβάλλουν σε ακατάλληλες περιοχές. .
- Πολλές γάτες που δεν σημαδεύουν την περιοχή τους με ούρα μπορεί να αρχίσουν να το κάνουν αν αναπτυχθεί μια κατάσταση όπως ο υπερθυρεοειδισμός.
- Οι γάτες με επώδυνη αρθρίτιδα μπορεί να δυσκολεύονται να αποκτήσουν πρόσβαση στο κουτί της άμμου, ειδικά αν απαιτείται η διαπραγμάτευση σκαλοπατιών. Ακόμα και το ανέβασμα στο κουτί μπορεί να είναι επώδυνο για αυτές τις γάτες, ωθώντας τες να αποβάλλουν σε ακατάλληλες περιοχές.
- Οι ηλικιωμένες γάτες μπορεί να είναι πιο ευαίσθητες στις αλλαγές στο νοικοκυριό, καθώς η ικανότητά τους να προσαρμόζονται σε άγνωστες καταστάσεις μειώνεται με την ηλικία.
