Οι ισπανικές φυλές αλόγων μπορεί να οφείλουν την καταγωγή τους στην Ισπανία, αλλά πολλές από αυτές τις φυλές βρίσκονται πλέον σε όλο τον κόσμο. Τα περισσότερα από αυτά τα άλογα είναι γνωστά για τη δύναμη και την αντοχή τους, ενώ ορισμένα είναι επίσης περιζήτητα για τους άνετους βηματισμούς τους. Πολλά από αυτά είναι δημοφιλή άλογα ιππασίας. Ορισμένα είναι κατάλληλα για αρχάριους, ενώ άλλα είναι καλύτερα για πιο προχωρημένους αναβάτες.
Γκρι Ανδαλουσιανό άλογο
Με καταγωγή από την επαρχία της Ανδαλουσίας είναι απόγονος των αλόγων που ζούσαν στην Ιβηρική Χερσόνησο της Ισπανίας. Οι εξερευνητές έφεραν επιπλέον άλογα στη χερσόνησο, επηρεάζοντας τη φυλή που έγινε η Ανδαλουσιανή τη δεκαετία του 1400. Το άλογο που προέκυψε ήταν τρομερά ευκίνητο και γρήγορο, καθιστώντας το αγαπημένο μεταξύ των ευρωπαϊκών βασιλικών οικογενειών. Τα σημερινά Ανδαλουσιανά είναι συμπαγή, αλλά εξακολουθούν να έχουν τη δύναμη που παρουσίαζαν τα αρχικά άλογα. Αυτός ο συνδυασμός δύναμης και ευκινησίας σημαίνει ότι η φυλή είναι κατάλληλη για αθλήματα όπως η ιππασία, η οδήγηση, τα άλματα και πολλά άλλα.
Paso Fino
Το Paso Fino οφείλει την κληρονομιά του στις πολλές φυλές που έφερε ο Χριστόφορος Κολόμβος στη Δομινικανή Δημοκρατία. Το ίππευαν σε όλη τη Λατινική Αμερική Μπαρμπς, Ισπανικά Τζένετ και Ανδαλουσιανά, και οι απόγονοι αυτών των αλόγων έγιναν η φυλή Paso Fino. Η φυλή έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής στους ιδιοκτήτες γης, οι οποίοι εκτιμούσαν τους ομαλούς ρυθμούς των αλόγων κατά τη διάρκεια των μακρών ημερών ιππασίας στις φυτείες τους. Οι στρατιώτες έφεραν τα Paso Finos στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και η φυλή απέκτησε γρήγορα δημοτικότητα και εκεί.
Περουβιανό Paso
Το Peruvian Paso, που ονομάζεται επίσης περουβιανό άλογο, κατάγεται από άλογα που έφτασαν στη Νότια Αμερική τη δεκαετία του 1500. Τα Jennet, Barb και Andalusian μεταφέρθηκαν από την Ισπανία και τον Παναμά για να χρησιμεύσουν ως μεταφορικά μέσα για τους ιδιοκτήτες φυτειών και τους εργάτες. Όλες αυτές οι φυλές συνδυάστηκαν για να σχηματίσουν το Περουβιανό Πάσο, μια φυλή με φυσικό βάδισμα τεσσάρων χτύπων που επέτρεπε στους ιδιοκτήτες φυτειών να ιππεύουν άνετα όλη την ημέρα.
Άλογο Γαλικίας
Το άλογο της Γαλικίας, που ονομάζεται επίσης άλογο του Γαλικιακού βουνού, προέρχεται από τη Γαλικία στη βορειοδυτική Ισπανία. Η φυλή αυτή πιστεύεται ότι προήλθε από τα άλογα που έφεραν οι Κέλτες μετανάστες στην περιοχή το 500 π.Χ. Το γαλικιανό άλογο αναπτύχθηκε για να είναι ανθεκτικό και σίγουρο για τα πόδια του λόγω του δύσβατου τοπίου. Η φυλή συνέχισε να κατοικεί στην περιοχή, αλλά κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, επιβήτορες από άλλες φυλές εισήχθησαν σε κοντινή απόσταση. Αυτοί οι επιβήτορες θα μπορούσαν να απειλήσουν την ακεραιότητα της φυλής, οπότε τη δεκαετία του 1990 αναπτύχθηκε ένα σχέδιο διατήρησης για να συμβάλει στη διατήρηση της φυλής.
Αποικιακό ισπανικό άλογο
Γνωστό και ως Ισπανικό Μουστάνγκ, το Αποικιακό Ισπανικό Άλογο προέρχεται από εκτροφεία στην Καραϊβική και το Μεξικό, προερχόμενο από άλογα που μεταφέρθηκαν από την Ισπανία. Στους προγόνους τους συγκαταλέγονται το ιβηρικό άλογο και το Μπαρμπ. Ενώ ορισμένοι κτηνοτρόφοι εισήγαγαν φυλές όπως το καθαρόαιμο σε αυτά τα κοπάδια, αραιώνοντας το ισπανικό αίμα. Τα άγρια κοπάδια αυτών των αλόγων εξημερώθηκαν από τους ιθαγενείς Αμερικανούς. Οι εκτροφείς βελτιώνουν προσεκτικά τα άλογα ώστε να είναι ανθεκτικά, σίγουρα άλογα με καλή αντοχή.
Spanish Trotter
Το ισπανικό τρότερ προέρχεται από τις Βαλεαρίδες Νήσους της Ισπανίας. Στη δεκαετία του 1800, στα νησιά αυτά διοργανώνονταν αγώνες τροττέρ. Έτσι, οι εκτροφείς βελτίωσαν τα τοπικά άλογα διασταυρώνοντάς τα με εισαγόμενα ζώα, συμπεριλαμβανομένων των γαλλικών τροττέρ και των τροττέρ Orlov, για να συμμετάσχουν σε αυτούς τους αγώνες. Τα άλογα τείνουν να είναι εκπαιδεύσιμα με καλή ιδιοσυγκρασία, γεγονός που τα καθιστά επίσης ιδανικά για ιππασία αναψυχής. Σήμερα, τα περισσότερα εγγεγραμμένα άλογα αυτής της φυλής εξακολουθούν να ζουν στο νησί της Μαγιόρκα.
Άλογο Mérens
Η φυλή αλόγων Mérens κατάγεται από τη νότια Γαλλία και τη βόρεια Ισπανία, αν και η ακριβής προέλευσή της είναι άγνωστη. Άλογα που ανταποκρίνονται στην περιγραφή της έχουν καταγραφεί από τον Μεσαίωνα, αλλά πιθανότατα υπήρχε και πριν από αυτόν. Υπάρχουν δύο τύποι: ένα μικρότερο, πιο ευκίνητο άλογο του βουνού και ένα ψηλότερο, πιο ισχυρό άλογο. Χρησιμοποιούνταν συχνά για αγροτικές εργασίες καθώς και για ιππασία και οδήγηση αμαξών, μεταξύ άλλων ρόλων.
Hispano-Árabe
Η Hispano-Árabe προέρχεται από την Ανδαλουσία τη δεκαετία του 1800.
Η φυλή είναι μια διασταύρωση μεταξύ της Αραβικής και της Ανδαλουσιανής. Το πρότυπο της φυλής δεν δημοσιεύτηκε μέχρι το 2002. Και, επειδή πρόκειται για ένα υβρίδιο, μπορεί να υπάρχουν πολλές παραλλαγές στην εμφάνιση του αλόγου.Τα Hispano-Árabes χρησιμοποιούνται κυρίως ως άλογα ιππασίας και το αθλητικό τους σώμα επιτρέπει να διαπρέπουν στα ιππικά αθλήματα.
Mallorquín
Το Mallorquín κατάγεται από το νησί της Μαγιόρκα, αν και η συγκεκριμένη καταγωγή του δεν είναι σαφής. Πρόκειται για μια σπάνια φυλή αλόγων που δεν συναντάται συχνά σε άλλα μέρη του κόσμου. Οι ντόπιοι του νησιού χρησιμοποιούσαν συνήθως τα Mallorquín ως άλογα ιππασίας και όχι για αγροτικές εργασίες. Τείνουν να είναι σκληροτράχηλα και άλογα με καλή αντοχή.
Pottok
Το Pottok είναι μια ράτσα πόνυ που κατάγεται από τη Χώρα των Βάσκων της Ισπανίας και της Γαλλίας.
Η προέλευσή του αποτελεί μυστήριο, αν και η αρχαία φυλή πιθανότατα ζει στην περιοχή εδώ και χιλιάδες χρόνια. Όμως, σήμερα, η φυλή κινδυνεύει με εξαφάνιση στη φύση λόγω της απώλειας βιοτόπων και της διασταύρωσης. Αυτά τα άλογα είναι σίγουρα σε ορεινά εδάφη και έχουν χρησιμοποιηθεί για εξορυκτικές εργασίες και σε τσίρκο.
