Το Cirneco είναι μια μεσαίου μεγέθους ράτσα που εκτράφηκε για να κυνηγάει με την όσφρηση, την ακοή και την όραση. Έχουν κομψή, ισχυρή κατασκευή, ελαφριά κατασκευή με μακριά άκρα και τετράγωνο περίγραμμα. Το τρίχωμα είναι κοντό και λείο. Στην προσωπικότητά τους είναι δυνατοί, ζωηροί και ανεξάρτητοι- πάντα σε εγρήγορση.
Ταμπεραμέντο της φυλής Cirneco dell’Etna
Το Cirneco είναι πολύ στοργικό, ζωηρό και ευγενικό. Παρόλο που τα κυνηγόσκυλα και οι πρωτόγονες φυλές είναι γνωστές για την ανεξαρτησία τους, είναι πολύ λιγότερο ανεξάρτητες από τις περισσότερες. Είναι συνήθως φιλικά προς τους ξένους και τα πάνε καλά με τα παιδιά, τα άλλα σκυλιά και τα κατοικίδια. Τους αρέσει να κυνηγούν και μπορούν να παρασυρθούν από ίχνη λαγού ή άγρια ζώα που φεύγουν. Έχουν την τάση να είναι πολυάσχολοι σκύλοι, πάντα εμπλέκονται σε κάποιο έργο! Σύμφωνα με την κυνηγετική τους κληρονομιά, σπάνια αποθαρρύνονται από εμπόδια στο δρόμο για οτιδήποτε θέλουν.
Συντήρηση και φροντίδα φυλής
Το Cirneco είναι ένας οικογενειακός σκύλος που πρέπει να ζει σε εσωτερικούς χώρους με τους ανθρώπους του. Το Cirneco είναι πολύ καθαρό και απολαμβάνει τις ανέσεις της ύπαρξης – του αρέσει η ζεστασιά και αντιπαθεί το κρύο. Χρειάζονται καθημερινά μια μέτρια βόλτα στη γειτονιά ή ένα ζωηρό παιχνίδι στην αυλή. Δεν είναι φυσικοί ιχνηλάτες ή κολυμβητές, αλλά μπορούν να διδαχθούν και τα δύο. Η φροντίδα του τριχώματος περιλαμβάνει ένα γρήγορο εβδομαδιαίο βούρτσισμα.
Υγεία της φυλής
Σημαντικές ανησυχίες: καμία
Μικρές ανησυχίες: καμία
Περιστασιακά: καμία
Προτεινόμενες εξετάσεις: καμία
Διάρκεια ζωής: 12-14 έτη
Ιστορικό της φυλής
Το Cirneco dell’Etna (προφέρεται “cheer-NAY-co”) εντοπίζεται πριν από 2.500 χρόνια στο νησί της Σικελίας, ιδίως στην περιοχή γύρω από την Αίτνα. Τα σκυλιά κυνηγούσαν λαγούς με την όσφρηση και, σε λιγότερο εξαφανισμένο βαθμό, με την όραση.
Το Cirneco μοιάζει με ένα μικρό κυνηγόσκυλο Φαραώ και οι δύο φυλές είναι αναμφίβολα συγγενείς. Πιστεύεται ότι το Cirneco κατάγεται από τα αγκαθωτά σκυλιά τύπου κυνηγόσκυλου της αρχαίας Αιγύπτου που διαδόθηκαν από τους θαλασσοπόρους Φοίνικες. Είναι πιθανό τα σκυλιά να έγιναν μικρότερα με την πάροδο του χρόνου λόγω της περιορισμένης τροφής και της έλλειψης ανάγκης για μεγάλους κυνηγούς στην περιοχή, η οποία δεν είχε ανοιχτούς χώρους.
Σκύλοι που μοιάζουν με τους Cirnechi (πληθυντικός αριθμός) απεικονίζονται σε νομίσματα του 5ου έως 3ου αιώνα π.Χ. από τη Segesta στη Σικελία. Ο μύθος λέει ότι χίλιοι Cirnechi φύλαγαν έναν αρχαίο ναό αφιερωμένο στον Adranos (θεό της φωτιάς) και ότι τα σκυλιά μπορούσαν να διακρίνουν θεϊκά -και να επιτίθενται- σε κλέφτες και άπιστους, ενώ οδηγούσαν τους προσκυνητές στο ναό. Η φυλή ήταν ουσιαστικά άγνωστη εκτός Σικελίας μέχρι το 1932, όταν ένας επισκέπτης κτηνίατρος δημοσίευσε ένα άρθρο σε ένα ιταλικό περιοδικό κυνηγιού που περιέγραφε τις κακές προοπτικές τους. Η βαρόνη Agata Paternó Castello ηγήθηκε μιας ομάδας για την αναβίωση της φυλής και εργάστηκε επιμελώς για το σκοπό αυτό μέχρι το θάνατό της.
Το 1939, η Ιταλική Λέσχη Κένελ υιοθέτησε ένα πρότυπο και αναγνώρισε τη φυλή. Ήρθαν στην Αμερική το 1996 και προσέλκυσαν μεγαλύτερη προσοχή όταν άρχισαν να τρέχουν με δόλωμα ανταγωνιστικά στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Το 2015, έγιναν δεκτά στην ομάδα κυνηγόσκυλων της AKC, όπου θεωρούνται κυνηγόσκυλα.
