Το Akita Inu είναι μια μεγάλη και ισχυρή ράτσα με μεγάλη σπονδυλική στήλη που είναι μακρύτερη από το ύψος του. Η δομή του σώματός του αντικατοπτρίζει την αρχική του εργασία ως σκύλου ανθεκτικού στο χιόνι και στο έδαφος. Το διπλό τρίχωμά του αποτελείται από ένα παχύ υπόστρωμα με πυκνό φτερό και ένα ίσιο, τραχύ εξωτερικό τρίχωμα μήκους μικρότερου των 5 εκατοστών. Αυτό το τρίχωμα παρέχει προστασία από το νερό και τις καιρικές συνθήκες. Το βάδισμα είναι ζωηρό και ισχυρό. Προσαρμοστικός σκύλος τύπου spitz, ικανός σύντροφος και προστάτης.
Τύπος: Σκύλος εργασίας
Βάρος: 29 ως 52 κιλά
Ύψος: 58 ως 71 εκατοστά
Οικογένεια: Βόρειος
Καταγωγή: Ιαπωνία
Ημερομηνία καταγωγής: άγνωστο
Άλλα ονόματα: Akita Inu, Ιαπωνικό Akita
Ιαπωνικό Ακίτα, όλα όσα θες να ξέρεις για αυτή την φυλή
– Ενεργειακό επίπεδο 3/5
– Ανάγκες άσκησης 3/5
– Παιχνίδι 3/5
– Αγάπη 3/5
– Φιλικότητα προς άλλα σκυλιά 1/5
– Φιλικότητα με άλλα κατοικίδια 2/5
– Φιλικότητα προς άλλους ανθρώπους 1/5
– Επαγρύπνηση 4/5
– Εύκολο στην εκπαίδευση 3/5
– Απαιτήσεις περιποίησης 2/5
– Ευαισθησία στη ζέστη 5/5
– Φωνητικότητα 5/5
Ιστορία της φυλής
Το Akita Inu είναι η πιο διάσημη από τις ιαπωνικές φυλές σκύλων. Όπως και τα ιαπωνικά Ινού που απεικονίζονται σε αρχαίους τάφους, η σύγχρονη μορφή ήταν το αποτέλεσμα μιας συντονισμένης προσπάθειας του 19ου αιώνα να “αναδημιουργηθεί” το Ιαπωνικό Ακίτα με επτά χαρακτηριστικά.
Το Akita-inu προήλθε από διάφορες φυλές, συμπεριλαμβανομένης της Odate-inu, η οποία χρησιμοποιήθηκε για να αναφερθεί σε ζώα που ήταν ιθαγενή στην Ιαπωνία.
Με την πάροδο των ετών, οι Ιάπωνες κτηνοτρόφοι επέλεξαν τα καλύτερα χαρακτηριστικά από τους προγόνους τους, συμπεριλαμβανομένου του φαινομένου της μαύρης μάσκας, του χρωματικού μοτίβου και του μεγέθους. Σημείωσαν επίσης ότι οι Αμερικανοί εκτροφείς είχαν κληρονομήσει αυτά τα χαρακτηριστικά. Το 1918, δημιουργήθηκε το Akita Inu Hozankai για τη διατήρηση των αρχικών στοιχείων του Akita Inu- το 1913, η φυλή ανακηρύχθηκε ιαπωνικό φυσικό μνημείο.
Το πιο διάσημο και σεβαστό Akita inu ήταν ο Hatsuko, ο οποίος συνόδευε καθημερινά το αφεντικό του στο σταθμό. Μια μέρα, όταν το αφεντικό του δεν επέστρεψε με το τρένο, ο Χάτσικο περίμενε πεισματικά το αφεντικό του να επιστρέψει. Τις ημέρες που το αφεντικό του δεν επέστρεφε με το τρένο, ο Χάτσικο περίμενε επίμονα να επιστρέψει το αφεντικό του και πήγαινε κάθε μέρα στο σταθμό, ελπίζοντας ότι το αφεντικό του θα επέστρεφε. Εννέα χρόνια αργότερα, στις 8 Μαρτίου 1935, ο Χάτσικο απεβίωσε. Ένα άγαλμα του Χάτσικο ανεγέρθηκε προς τιμήν της πίστης του.
Το 1937, τα Ακίτα Ίνου έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση στις Ηνωμένες Πολιτείες, όταν η Έλεν Κέλερ επέστρεψε από την Ιαπωνία με τα σκυλιά της. Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι επιζώντες στρατιώτες έφεραν μαζί τους μερικά Akita Inu.
Η δημοτικότητα του Akita Inu δεν άρχισε αμέσως: αναγνωρίστηκε από την Αμερικανική Λέσχη Κένελ το 1927. Έκτοτε, η φυλή συνέχισε να αποκτά ενθουσιώδεις θαυμαστές.
Σήμερα, η ράτσα Ακίτα χρησιμοποιείται στην Ιαπωνία ως σκύλος φύλαξης και αστυνομικός σκύλος.
Συμπεριφορά, ιδιοσυγκρασία και προσωπικότητα
Στα κληρονομικά χαρακτηριστικά περιλαμβάνονται η ανεξαρτησία, το πείσμα, η ανθεκτικότητα και το θάρρος και η γενναιότητα. Αγαπούν και προστατεύουν τις οικογένειές τους και είναι απόλυτα πιστά. Είναι το κυρίαρχο είδος.
Μπορεί να είναι κλειστά και πιεστικά με τους ξένους, γι’ αυτό συνιστάται η σταδιακή κοινωνικοποίησή τους με άλλα κατοικίδια και άλλους σκύλους. Το Ακίτα δεν είναι κατάλληλο για όλους, αλλά μπορεί να αποτελέσει έναν υπέροχο τετράποδο φίλο.
Ιαπωνικό Ακίτα: Συντήρηση και χαρακτηριστικά
Τα Akita χρειάζονται καθημερινή σωματική και πνευματική άσκηση. Θα πρέπει να τους επιτρέπεται να τρέχουν σε ασφαλή χώρο ή με μακρύ λουρί, ώστε να μπορούν να κινούνται ελεύθερα. Η άφθονη άσκηση και η εκπαίδευση, από την κουταβική ηλικία και μετά, θα τα κάνουν ήρεμα και υπάκουα σκυλιά. Το τρίχωμα θα πρέπει να βουρτσίζεται μία φορά την εβδομάδα περίπου για να απομακρύνονται οι “νεκρές” τρίχες. Σε περιόδους έντονης έκκρισης είναι απαραίτητο να βουρτσίζετε συχνότερα.
Ακίτα: Υγεία και άλλες ασθένειες
Σημαντικές ασθένειες: PRA, CHD (στεφανιαία νόσος).
Μικρότερες ασθένειες: δυσπλασία αγκώνα, πέμφιγα, αδενίτιδα σμηγματογόνων αδένων, γαστρική συστροφή, ρήξη χιαστού συνδέσμου, οστεοσάρκωμα, λεμφοσάρκωμα, υποθυρεοειδισμός.
Συχνές διαταραχές: PRA, επιγονατιδική επιδείνωση, σύνδρομο τύπου VKH, εντροπία, επιληψία, καταρράκτης, πολυνευρίτιδα, υποπλασία του νεφρικού φλοιού, μικροφθαλμία.
Συνιστώμενες εξετάσεις: ισχίο, (αγκώνας), οφθαλμός, θυρεοειδής.
Προσδόκιμο ζωής: 10-12 έτη.
Σημείωση: Οι σκύλοι της ράτσας Ακίτα θεωρείται ότι είναι επιρρεπείς στην αναιμία, μια διαταραχή των ερυθρών αιμοσφαιρίων που προκαλείται από την κατανάλωση κρεμμυδιών.
Τα χαρακτηριστικά που αναφέρονται εδώ μπορεί να είναι τυπικά για τη φυλή, αλλά κάθε σκύλος έχει τη δική του προσωπικότητα. Επικοινωνήστε με οργανισμούς υιοθεσίας για να βρείτε ένα κουτάβι διαθέσιμο για μεταφορά και υιοθεσία στο πλησιέστερο καταφύγιο της περιοχής σας.
