Οι σκύλοι είναι από τα πιο πιστά και αγαπητά κατοικίδια που μπορούμε να έχουμε στο πλευρό μας. Και όταν ακούμε για ένα γενναίο σκύλο που επιβιώνει στην άγρια φύση για δύο εβδομάδες και γλυτώνει από λιοντάρια και κογιότ, δεν μπορούμε παρά να εντυπωσιαστούμε από την ανθεκτικότητά του και τη θέλησή του για επιβίωση. Αυτός το Tσιουάουα αποδεικνύει ότι η δύναμη της επιβίωσης είναι πολύ ισχυρή, ακόμα και σε ένα μικρό και ευάλωτο ζώο. Η ιστορία του είναι ένας ύμνος στη ζωή και την ανθρώπινη σχέση με τα ζώα.
Η ιστορία του Τσάτσι, του Τσιουάουα που επιβίωσε στην άγρια φύση
Ο Τσάτσι πέρασε μεγάλη περιπέτεια! Το απίστευτο ταξίδι του Chachi, ενός χαμένου σκύλου της Yucaipa που επέζησε σχεδόν 2 εβδομάδες στο δάσος. Το 3χρονο Τσιουάουα ήταν με τον μπαμπά του σε ένα οδικό ταξίδι στη Βόρεια Καλιφόρνια τον περασμένο μήνα (μαζί με δύο αδέρφια σκύλους), αλλά στην πορεία ο Chachi χάθηκε.
Ο ιδιοκτήτης Bill Wackerman, 70 ετών, ήταν απελπισμένος στην αναζήτησή του. Η περιοχή είναι γεμάτη με κογιότ, γεράκια και λιοντάρια του βουνού, οποιοδήποτε από τα οποία θα μπορούσε εύκολα να έχει διεκδικήσει τον Τσάτσι ως γεύμα.
Άργησαν να καταλάβουν ότι ο Τσάτσι λείπει
Η οικογένεια επέστρεφε στο Γιουκαπάι με το τροχόσπιτό της όταν ο Γουάκερμαν συνειδητοποίησε, μόλις μια ώρα από το σπίτι του, ότι ο τεσσάρων κιλών Τσάτσι δεν ήταν μαζί με την παρέα. Η Sugar, το άλλο Τσιουάουα του, και η Bear, το μίγμα του Newfoundland, ήταν ασφαλείς στο σκάφος. Το πού αποχωρίστηκε ο Τσάτσι από την ομάδα δεν έγινε αμέσως γνωστό.
Πρέπει να ήταν κάπου κατά μήκος της εθνικής οδού 395, υπέθεσε ο Wackerman, οπότε γύρισαν το τροχόσπιτο και κατευθύνθηκαν πίσω προς τα βόρεια, πιστεύοντας ότι κάπου κατά τη διάρκεια της πεντάωρης διαδρομής θα αναγνώριζε τα διάφορα μέρη που είχαν σταματήσει για να βγάλουν βόλτα τα σκυλιά. Πήραν το δρόμο της επιστροφής σε διάφορα μέρη, ψάχνοντας ψηλά και χαμηλά. Την πρώτη μέρα, ήταν μια 10ωρη δοκιμασία.
Η μεγάλη και δύσκολη αναζήτηση
Ο Wackerman συνέχισε να οδηγεί, εντοπίζοντας τελικά το σημείο ανάπαυσης που ήταν σίγουρος ότι ο Chachi έκανε την απόδρασή του, μιλώντας με πιθανούς μάρτυρες, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Τελικά, η οικογένεια επέστρεψε στο σπίτι της στο Γιουκαπάι, εξαντλημένη, έχοντας μαζί της μερικούς αριθμούς επικοινωνίας από ανθρώπους με τους οποίους είχαν μιλήσει στο χώρο ανάπαυσης.
“Ήμουν ξύπνιος 36 ώρες εκείνη την ημέρα“, δήλωσε ο ιδιοκτήτης της Calimesa Swiss Services, κατασκευαστής αεροδιαστημικών και ιατρικών εξαρτημάτων, στο . “Το μυαλό σου περνάει από όλα τα είδη των σεναρίων”, πρόσθεσε.
Σώθηκε από θαύμα
Εν τω μεταξύ, ο Chachi ήταν ελεύθερος στον Εθνικό Δρυμό Inyo, όπου υπάρχουν θαυμαστά μέρη για να εξερευνήσει ένα περιπετειώδες κουτάβι, αλλά και γεμάτα κινδύνους. Θα ήταν ένα νόστιμο μικρό γεύμα για τα μεγάλα σαρκοφάγα και τα αρπακτικά πουλιά που αιφνιδιάζουν.
“Είναι θαύμα που ξέφυγε από αυτά τα ζώα”, δήλωσε ο Wackerman.
Την επόμενη μέρα, ο Wackerman έλαβε ένα τηλεφώνημα από έναν πεζοπόρο που είχε εντοπίσει τον Τσάτσι, αλλά όταν ο άνδρας προσπάθησε να πιάσει τον άπιαστο σκύλο, ο Τσάτσι έτρεξε στον πολυσύχναστο αυτοκινητόδρομο. Απέφευγε τους ανθρώπους και έφευγε τρέχοντας, μένοντας σε χαμηλούς θάμνους, κρεμασμένος κάτω από κορμούς.
Οι πιθανότητες ανάκαμψής του φαίνονταν ελάχιστες, αλλά τότε συνέβη ένα θαύμα.
Στην επιτυχή επιστροφή του μικρού Τσάτσι βοήθησαν η δασική υπηρεσία των ΗΠΑ, ένας ντόπιος κατασκηνωτής, μια πρώην οικονόμος, ο έλεγχος ζώων της κομητείας Mono, ένα κτηνιατρείο, ένας διερχόμενος οδηγός και ένας υπάλληλος του χώρου ανάπαυσης.
Ο Mike Sidlin, υπάλληλος της Δασικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ, ήταν ο ήρωας αυτής της ιστορίας, πιάνοντας τον Chachi και μεταφέροντάς τον σε κτηνιατρείο στο Mammoth.
Ο Τσάτσι ήταν βρώμικος, κοκαλιάρης και εξαντλημένος – και, όπως ανέφεραν οι διασώστες του – ακόμα γεμάτος με συμπεριφορά Τσιουάουα!
Το τέλος είχε θετική έκβαση για τον Τσάτσι που επιβίωσε 2 εβδομάδες στην άγρια φύση
Ο Wackerman, φυσικά, ήταν ενθουσιασμένος! Και όσο άγριος και αν ήταν στο δάσος και με τους διασώστες, το μικρό κουτάβι είναι ένα υπάκουο σκυλάκι στην αγκαλιά του μπαμπά του.
“Μπορούσες να δεις όλα τα πλευρά του Τσάτσι”, είπε ο Μπιλ, και έτσι πήγε το κουτάβι που του έλειψε πολύ στα McDonald’s για μερικά Chicken McNuggets. “Συνήθως δεν το κάνουμε αυτό”, εξήγησε ο Μπιλ. “Τα έφαγε με το στόμα του!”
Ο Τσάτσι χάρηκε πολύ που επέστρεψε στην αγκαλιά του μπαμπά
“Πάντα ήταν ένα παράσιτο”, είπε ο Μπιλ με στοργή, “Έπρεπε να είναι σκληρός τύπος για να αντέξει”.
Χρειάστηκε μια καλή εβδομάδα για να μοιάζει ο Τσάτσι και πάλι φυσιολογικός, και τώρα έχει φτάσει στο αγωνιστικό του βάρος των τεσσάρων κιλών. Ο Τσάτσι εξακολουθεί να έχει λίγο άγχος αποχωρισμού και δεν του αρέσει να είναι μακριά του ο μπαμπάς του.
“Ξέρεις, πρέπει να αρχίσουμε να παίζουμε το Λόττο – ο Τσάτσι είναι τυχερός σκύλος”, είπε ο Μπιλ. “Έγινα συναισθηματικός”.
