Στη μικρή πόλη Μόριλτον του Αρκάνσας, ένας ζωηρός πορτοκαλί γάτος με το όνομα Μόρις είχε κάνει την τοπική κάβα σπίτι του για πάνω από ένα χρόνο. Ο Morris είχε κερδίσει τις καρδιές τόσο των υπαλλήλων όσο και των πελατών με την ζωηρή προσωπικότητα και την ακαταμάχητη γοητεία του. Παρά το πόσο δημοφιλής ήταν, η κοινότητα άργησε να αναλάβει δράση όταν η υγεία του Μόρις πήρε μια τραγική τροπή προς το χειρότερο.
Συνεχίστε να διαβάζετε για να μάθετε πώς αυτός ο αγαπημένος γάτος της κάβας κατάφερε να ξεπεράσει τις αντιξοότητες χάρη στη βοήθεια ενός καλόκαρδου διασώστη και μιας αφοσιωμένης ομάδας κτηνιάτρων!
![τραυματισμένη γάτα]()
Ένας πιστός φίλος
Ο Μόρις είχε κερδίσει τη φήμη μιας εξαιρετικά φιλικής γάτας που έκανε συχνές εμφανίσεις γύρω από την κάβα.
Χαιρετούσε τους πελάτες και τους έκανε να χαμογελούν, κερδίζοντας τις καρδιές πολλών ανθρώπων της κοινότητας. Όμως μια μέρα, κάποιοι από τους υπαλλήλους της κάβας παρατήρησαν ότι ο Μόρις είχε ένα άσχημο τραύμα στο πρόσωπό του.
Σκεπτόμενοι ότι οι πληγές του θα έβγαιναν από μόνες τους και θα επουλώνονταν, κανείς δεν θεώρησε ότι ήταν επείγον να δοθεί ιατρική φροντίδα στον Μόρις. Αυτό που δεν γνώριζαν ήταν ότι ο Μόρις είχε αναπτύξει ένα σοβαρό απόστημα στο πρόσωπό του που έπαθε ρήξη. Ο τραυματισμός του χειροτέρεψε, αφήνοντας την αριστερή πλευρά του προσώπου του σοβαρά κατεστραμμένη από το μάγουλο μέχρι το λαιμό.
Όταν έγινε σαφές ότι η ζωή του Morris βρισκόταν σε κίνδυνο, ένας από τους υπαλλήλους της κάβας έκανε ανάρτηση στο Facebook εκλιπαρώντας για βοήθεια.
![τραυματισμένη γάτα]()
Η βοήθεια φτάνει
Η Σάρα Ρίτσαρντσον, συντονίστρια διάσωσης για την , είδε την ανάρτηση και ανέλαβε αμέσως δράση.
Κανόνισε επείγουσα διάσωση με έναν από τους εθελοντές μεταφορείς της, ο οποίος μπήκε στο αυτοκίνητό της στις 11 το βράδυ και έκανε 2 ώρες διαδρομή για να σώσει τον Μόρις.
Αλλά ο Μόρις δεν επρόκειτο να τους διευκολύνει.
Η συνήθως φιλική γάτα της κάβας κρυβόταν κάτω από το κατάστρωμα, πολύ τρομοκρατημένη για να βγει έξω. Ευτυχώς, κατάφεραν να πείσουν τον Morris να βγει κάτω από το κατάστρωμα και να μπει σε ένα μεταφορέα. Ωστόσο, ο Μόρις πονούσε, ήταν μπερδεμένος και στρεσαρισμένος από όλη αυτή τη φασαρία.
Έκλαιγε και κλαψούριζε καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής με το αυτοκίνητο μέχρι το σπίτι, χωρίς να μπορεί να διώξει το φόβο και το άγχος.
Δεν ήξερε ότι η αγάπη και η φροντίδα που επρόκειτο να λάβει θα άλλαζε τη ζωή του για πάντα.
Χρήσιμα χέρια, ελπιδοφόρες καρδιές
Όταν η Σάρα συνάντησε τελικά τον Μόρις πρόσωπο με πρόσωπο, η καρδιά της ράγισε στη θέα των τραυμάτων του.
“Είχα δει μόνο δύο φωτογραφίες του στο Facebook”, είπε η Σάρα. “Ήξερα ότι θα ήταν άσχημα, αλλά ήταν πολύ χειρότερα απ’ ό,τι περίμενα”.
Ο Μόρις πονούσε πάρα πολύ και η Σάρα δεν έχασε χρόνο για να πιάσει δουλειά.
Του έδωσε αμέσως παυσίπονα, δίνοντας στον Morris την ευκαιρία να πάρει έναν μακρύ, πολυπόθητο υπνάκο. “Ήταν ίσως η πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό που μπόρεσε να ξεκουραστεί πραγματικά”, δήλωσε η Σάρα. “Ο πόνος που είχε υποστεί είχε καταβάλει σοβαρό φόρο στο σώμα του”.
Η Σάρα πήγε τον Μόρις σε διάφορους κτηνιάτρους νωρίς το επόμενο πρωί, ελπίζοντας ότι θα έβρισκε κάποιον να αναλάβει την περίπτωσή του.
“Αυτός ο τραυματισμός δεν έμοιαζε με κανέναν τραυματισμό που είχα δει ποτέ σε όλα τα χρόνια που ασχολούμαι με τη διάσωση γατών”, είπε η Σάρα. “Έμοιαζε σαν να του είχαν ξεριζώσει το μισό πρόσωπο”.
Όλοι οι κτηνίατροι έμειναν έκπληκτοι από τη σοβαρότητα των τραυμάτων του.
Ήξεραν ότι θα χρειαζόταν πολλαπλές χειρουργικές επεμβάσεις και μεταμοσχεύσεις δέρματος, αλλά ήταν αβέβαιοι για το αποτέλεσμα.
“Αφού είδαμε τέσσερις κτηνιάτρους, βρήκαμε τελικά έναν υπέροχο κτηνίατρο που θα αναλάμβανε την περίπτωσή του”, είπε η Σάρα.
Επιτέλους, ο Μόρις βρισκόταν στο δρόμο της θεραπείας.
Morris το θαύμα
Λόγω της σοβαρότητας των τραυμάτων του Morris, νοσηλεύτηκε στην κτηνιατρική κλινική για αρκετές εβδομάδες. Αυτό σήμαινε πολύ ποιοτικό χρόνο με την ομάδα των κτηνιάτρων!
Όπως και οι υπάλληλοι και οι πελάτες της κάβας, έτσι και η ομάδα κτηνιάτρων ερωτεύτηκε τον γλυκό Morris.
Μόλις έπαψε να πονάει λιγότερο, η ακαταμάχητη γοητεία του και η σπινθηροβόλα προσωπικότητά του άρχισαν να λάμπουν! Παρά τον πόνο και την ταλαιπωρία που είχε υποστεί, ο Morris εξακολουθούσε να λατρεύει να τον χαϊδεύουν και να τον κρατούν αγκαλιά. Δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για να ανοίξει την καρδιά του και να γίνει πολύ έμπιστος προς την καταπληκτική ομάδα κτηνιάτρων που τον φρόντιζε.
“Τον ερωτεύτηκαν”, δήλωσε η Σάρα. “Η κτηνίατρος και η ομάδα της τον κουβαλούσαν εναλλάξ σαν μωρό και τον κούναγαν για να κοιμηθεί”.
Ο Μόρις δέχτηκε όλα τα φάρμακα και τη θεραπεία του σαν πρωταθλητής.
Δεν ήταν πλέον φοβισμένος ή ανήσυχος. Είχε επιστρέψει στον χαρούμενο, ζωηρό εαυτό του! “Γουργουρίζει συνεχώς. Δεν έχει συναντήσει ποτέ ξένο!”, είπε η Σάρα.
Το ταξίδι του Morris του χάρισε έναν αξιολάτρευτο τίτλο: Μόρις το θαύμα.
“Έχει μπροστά του τη μεγαλύτερη ανάρρωση σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη γάτα που φροντίζουμε αυτή τη στιγμή”, δήλωσε η Σάρα. “Αλλά είμαστε αποφασισμένοι να διασφαλίσουμε ότι θα είναι ευτυχισμένος και υγιής, ανεξάρτητα από το πόσο καιρό θα χρειαστεί”.
Ο δρόμος για την ανάρρωση
Η κτηνίατρος δεν μπόρεσε να βρει την πηγή του αποστήματος, γεγονός που την έκανε να πιστέψει ότι ο τραυματισμός του είχε μείνει χωρίς θεραπεία για πολύ καιρό.
Ανακάλυψε μύκητες και βακτήρια να αναπτύσσονται σε όλες τις ανοιχτές πληγές του.
Αν και το δέρμα ήταν νεκρό, ο ιστός ήταν ακόμα βιώσιμος, πράγμα που σημαίνει ότι η κτηνίατρος μπόρεσε να σώσει τον ιστό του και να ξεκινήσει την πρώτη φάση της θεραπείας.
Ξύρισε και καθάρισε ολόκληρο το πρόσωπό του και του χορήγησε βαριά αντιβιοτικά. Το πρωτόκολλο θεραπείας του τραύματός του ήταν τόσο έντονο που απαιτούσε την επαναφορά των επιδέσμων του κάθε 24-48 ώρες.
“Ο κτηνίατρος είπε ότι ο Morris ήταν “Χουντίνι” στο να βγαίνει από τους επιδέσμους του”, γέλασε η Sarah. “Έμαθε να γίνεται δημιουργική στο να τους ασφαλίζει”.Σιγά-σιγά, η ομάδα των κτηνιάτρων άρχισε να βλέπει τους καρπούς των κόπων της καθώς ο Μόρις σημείωνε πρόοδο.
Μετά από 2 μήνες νοσηλείας, η Σάρα έλαβε εκπληκτικά νέα: Ο Morris ήταν επιτέλους έτοιμος να πάει σπίτι του!
Καλώς ήρθες σπίτι, Μόρις!
Η Σάρα ήταν ενθουσιασμένη όταν έμαθε ότι ο Μόρις ήταν αρκετά σταθερός ώστε να φύγει από την κτηνιατρική κλινική και να μπει στο ανάδοχο σπίτι του.
“Κάποιες μέρες διάσωσης είναι πραγματικά δύσκολες, αλλά μέρες σαν κι αυτή τα κάνουν όλα να αξίζουν τον κόπο”, δήλωσε η Σάρα στο Instagram. “Ο Μόρις το θαύμα είναι σπίτι από τη μακρά παραμονή του στο νοσοκομείο!”
Όλοι είναι τόσο περήφανοι για τον Morris και όλη την πρόοδο που έχει κάνει από τότε που διασώθηκε.
“Είμαστε τόσο ευγνώμονες για τη συνεχή πρόοδό του”, δήλωσε η Σάρα. “Θα περνάει ποιοτικό χρόνο με την ανάδοχό του, παίρνοντας όλη την αγάπη και την προσοχή που του αξίζει”. Εξακολουθούν να παρακολουθούν στενά τις πληγές του για να βεβαιωθούν ότι όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο.
Ο γλυκός Morris θα είναι διαθέσιμος για υιοθεσία σε λίγες εβδομάδες, όταν θα έχει θεραπευτεί πλήρως!
“Σας ευχαριστούμε όλους που τον υποστηρίξατε κατά τη διάρκεια της μακράς ανάρρωσής του”, δήλωσε η Σάρα.
