Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι στη γειτονιά του κοιμούνται στο κρεβάτι, ο Glen Venezio μόλις έχει πιάσει δουλειά. Γνωστός ως ο “Catman” του Πουέρτο Ρίκο, ταΐζει περίπου 250 αδέσποτες γάτες μέσα και γύρω από τη γειτονιά του από τότε που μετακόμισε στο νησί από το Νιου Τζέρσεϊ το 2006 – και δεν έχει χάσει ούτε μια νύχτα, ακόμη και όταν είναι άρρωστος ή ο καιρός είναι κακός.
“Το θέμα είναι να είμαι παρών για αυτά τα ζώα που τόσο μισούνται εδώ από τους περισσότερους ανθρώπους, να βγαίνω κάθε βράδυ με θρησκευτική ευλάβεια, σε καταρρακτώδη βροχή, σε συνθήκες καταιγίδας, σε καυτές υγρές ζεστές νύχτες, όταν είμαι άρρωστος”, δήλωσε ο Glen. “Δεν έχω χάσει ούτε μια νύχτα εδώ και πάνω από 10 χρόνια”.
Ακούγοντας τον Γκλεν να περιγράφει τη ρουτίνα του, η αφοσίωσή του γίνεται ακόμη πιο αξιοθαύμαστη.
Η νύχτα του ξεκινά γύρω στις 11 το βράδυ, όταν γεμίζει περίπου 90 μπουκάλια των 2 λίτρων με νερό από τη βρύση. Στη συνέχεια κατεβάζει το νερό, έξι σακούλες ξηράς τροφής βάρους 16 κιλών και 40 κονσέρβες υγρής τροφής από τις σκάλες του διαμερίσματός του στον δεύτερο όροφο και τα φορτώνει σε ένα μεγάλο καρότσι για ψώνια. Μέχρι τη 1 π.μ. είναι έτοιμος να ξεκινήσει τη διαδρομή του. Ταΐζει αδέσποτες γάτες στις γωνίες των δρόμων, σε άδεια οικόπεδα και πίσω από εγκαταλελειμμένα κτίρια και δεν θα επιστρέψει στο σπίτι του μέχρι να βγει ο ήλιος. Χωρίς τον Venezio, πολλές από αυτές τις γατούλες θα ήταν σε ακόμα πιο δύσκολη κατάσταση από ό,τι είναι.
Οι αδέσποτες γάτες στο Πουέρτο Ρίκο δεν είναι ίδιες με τις αδέσποτες γάτες στις ΗΠΑ.
“Είναι τόσο δύσκολο να εξηγήσουμε τη γενικότερη εικόνα εδώ, επειδή υπάρχουν τόσες πολλές παρανοήσεις από τους ανθρώπους στις ΗΠΑ”, λέει. “Οι άνθρωποι μου γράφουν και μου λένε, ‘Δεν έχετε την ASPCA εκεί;’. Όχι, δεν έχουμε. Μια γυναίκα μου είπε: ‘Πρέπει να εγγραφείτε στο πρόγραμμα TNR του δήμου σας και θα στειρώσουν όλες αυτές τις γάτες δωρεάν’. Και της είπα ότι δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα εδώ. Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες ζώα και το Πουέρτο Ρίκο έχει περίπου το μέγεθος της πολιτείας του Κονέκτικατ”.
Η έκταση του προβλήματος μπορεί να είναι συντριπτική για τον Glen. Στις περισσότερες γειτονιές του Πουέρτο Ρίκο – με την πιθανή εξαίρεση των περιφραγμένων κοινοτήτων – λέει ότι οι δρόμοι και οι παραλίες κατακλύζονται από αδέσποτες γάτες και σκύλους. Πολλοί άνθρωποι στο νησί έχουν διαδρομές σίτισης, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς επικεντρώνονται στα σκυλιά. Ο Glen είναι ένας από τους λίγους που ειδικεύεται στη φροντίδα των γατών, κυρίως λόγω της αρνητικής αντίληψης που έχουν πολλοί άνθρωποι στο νησί απέναντι στις γάτες.
“Οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ότι οι γάτες προέρχονται από αυτή την περιοχή – οι άνθρωποι είτε τις πετούσαν εδώ πριν μετακομίσω εδώ, είτε τις πετούν εδώ τώρα επειδή ξέρουν ότι είμαι εδώ και ότι θα τις ταΐσω”, λέει ο Glen. “Έχουν παλιομοδίτικες παρανοήσεις: Λένε ότι οι γάτες είναι προδότες, επειδή θα χαϊδέψεις μια γάτα και θα σου βγάλει τα μάτια με τα νύχια ένα δευτερόλεπτο αργότερα. Ή οι γάτες θα κλέψουν την αναπνοή του μωρού από το στόμα του – τέτοια πράγματα”.
Οι βλαβερές ιδέες των ανθρώπων για τις γάτες συχνά μεταφέρονται στον Glen, ο οποίος έχει εμπλακεί σε πολλές διαμάχες με τους γείτονές του, γεγονός που αρχικά τον ώθησε να αλλάξει το τάισμα από την ημέρα στη νύχτα. Έχει παλέψει με ανθρώπους που καταστρέφουν τους σταθμούς σίτισης του ή ακόμη και δηλητηριάζουν την τροφή των γατών. Ο Glen λέει ότι οι περισσότεροι από τους “επικίνδυνους” ανθρώπους που κυκλοφορούν στο δρόμο τη νύχτα τον αφήνουν ήσυχο, αλλά αυτό συχνά δεν συμβαίνει με τους κατοίκους, οι οποίοι θεωρούν ότι οι γάτες κάνουν τη γειτονιά τους να φαίνεται “σκουπιδοφόρα”.
“Έχω πολλές συγκρούσεις με τους ανθρώπους στην περιοχή μου”, λέει. “Με έχουν απειλήσει, με έχουν πληγώσει, μου έχουν επιτεθεί. Παρόλο που πρόκειται για μια καλή περιοχή, δεν παύει να είναι μια πόλη – υπάρχουν ναρκομανείς και εγκληματίες που κυκλοφορούν τη νύχτα. Συνήθως δεν ενδιαφέρονται για μένα επειδή με βλέπουν να σπρώχνω ένα καρότσι με ψώνια, οπότε στο μυαλό τους είμαι ένας άνθρωπος του δρόμου σαν κι αυτούς. Συνήθως το πρόβλημα είναι οι κάτοικοι που ζουν εδώ”.
Βελτίωση της ποιότητας ζωής των αδέσποτων γατών στο Πουέρτο Ρίκο
Ενώ πολλοί άνθρωποι που επικεντρώνονται στη σίτιση σκύλων εργάζονται επίσης για να υιοθετηθούν τα ζώα, ο Glen δεν ακολουθεί αυτή τη διαδρομή. Είναι δύσκολο να βρεθούν αξιόπιστα σπίτια για γάτες στο Πουέρτο Ρίκο, λέει, και τα καταφύγια ζώων στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι ήδη υπερφορτωμένα. Αντ’ αυτού, προτιμά να κρατήσει τις γάτες στη διαδρομή του, όπου τουλάχιστον ξέρει ότι στειρώνονται και ταΐζονται καθημερινά. Παρά τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο Glen, το γεγονός ότι γνωρίζει ότι οι γάτες αγαπιούνται και φροντίζονται τον κρατάει σε εγρήγορση.
“Χαίρομαι που ξέρω ότι αυτές οι γάτες έχουν εμένα- η ζωή τους δεν είναι τέλεια, αλλά έχουν κάποια ποιότητα ζωής”, λέει. “Έχουν νερό, έχουν τροφή και έχουν φροντίδα. Αυτή είναι η χαρά που αποκομίζω από αυτό. Αυτό είναι το μόνο πράγμα που με κρατάει σε εγρήγορση”.
