Στην απόκρημνη οροσειρά του βουνού, μέσα στην άγρια ομορφιά της φύσης, μια γυναίκα ανακάλυψε έναν σκυλάκο. Ήταν ένας τραυματισμένος σκύλος, ο οποίος δεν μπορούσε να κινηθεί από τον πόνο. Χωρίς δισταγμό, η γυναίκα άρπαξε αυτό το βάρος πάνω στους ώμους της, εμπνευσμένη από την αδιάκοπη πίστη και αγάπη που ένιωθε για τα ζώα. Έτσι, η κορυφή του βουνού γίνεται η πλατφόρμα της ηρωικής της πράξης, ενώ από κάτω της οι πετρώδεις κλοτσιές των παπουτσιών της χτυπούν το έδαφος, φέρνοντας τον τραυματισμένο σκύλο σε ασφάλεια και ελπίδα. Η γυναίκα αποδεικνύει ότι οι ηρωίδες δεν γεννιούνται από τη δύναμη των μυών, αλλά από την ανυπέρβλητη δύναμη της καρδιάς.
Μια απλή πεζοπορία εξελίχθηκε σε διάσωση
Η Tia Vargas, μια ανύπαντρη μητέρα, και ο 76χρονος πατέρας της ξεκίνησαν μια πεζοπορία χωρίς να έχουν ιδέα τι τους περίμενε. Η Vargas από το Αϊντάχο πραγματοποίησε μια εξαιρετική πράξη γενναιότητας σέρνοντας έναν σοβαρά τραυματισμένο σκύλο 55 κιλών από ένα βουνό για να τον επανενώσει με τους ιδιοκτήτες του.
Όταν συνάντησαν το σοβαρά τραυματισμένο σκυλάκι, είχαν ήδη ανέβει στο βουνό για τρεις ώρες και κατέβαιναν.
Ο σκύλος ήταν τραυματισμένος και μόνος
Το σπρίνγκερ σπανιέλ είχε τραυματιστεί σοβαρά και οι γονείς του είχαν εξαφανιστεί. Η Τία γνώριζε καλά ότι αν τον άφηναν εκεί, θα έχανε τη ζωή του.
‘Θα ήθελα κάποιος να το κάνει αυτό για μένα αν ήταν ο σκύλος μου, το παιδί μου ή κάποιος για τον οποίο νοιαζόμουν’, είπε η Tia.
‘Δεν υπήρχε περίπτωση να τον αφήσω εκεί πάνω με ήρεμο πνεύμα’. Ως αποτέλεσμα, πήρε την απίστευτη απόφαση να πάρει τον 55κιλο σκύλο σε ασφαλές μέρος”. Η Tia θυμόταν ότι ο σκύλος ήταν με μια άλλη οικογένεια που τον είχε σώσει. “Με ρώτησαν αν ήταν ο σκύλος μου και τους εξήγησα ότι δεν ήταν”.
“Δεν ξέραμε τι να κάνουμε γιατί κουβαλούσαν μικρά παιδιά που δεν είχαν ξαναπερπατήσει ποτέ αυτό το μονοπάτι”.
Ο Μπούμερ είχε εξαφανιστεί την προηγούμενη ημέρα. Ο σκύλος είχε κυλήσει περίπου 200 πόδια αφού έπεσε μέσα από μια σχισμή χιονιού 100 μέτρων κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Η κατάστασή του ήταν κακή
Οι ιδιοκτήτες του Μπούμερ κατέβηκαν τρέχοντας το βουνό για να τον βρουν, αλλά είχε εξαφανιστεί όταν έφτασαν στον πάτο. Τα μάτια του Μπούμερ ήταν πρησμένα και κατακόκκινα και ολόκληρο το σώμα του ήταν πρησμένο όταν τον είδε για πρώτη φορά η Τία.
“Μπορούσες να καταλάβεις ότι διψούσε πολύ”. Στην κοιλιά και στο κεφάλι του είχε κοψίματα και μώλωπες. Ήταν σε κακή κατάσταση’, είπε.
Η Tia βρήκε δύσκολη την πεζοπορία πίσω στο επίπεδο του εδάφους και θυμάται ότι κάποια στιγμή προσευχήθηκε για βοήθεια.
“Έπρεπε να περπατήσουμε μέσα στο χιόνι και σε ένα σημείο χάσαμε τον δρόμο μας. “Ήταν ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που έχω κάνει ποτέ”, είπε.
Λόγω του χιονιού και των συντριμμιών, το μονοπάτι που είχε επιλέξει είχε μπλοκαριστεί, αφήνοντάς την χωρίς κανέναν να τη σώσει και χωρίς σαφή κατεύθυνση για να ακολουθήσει.
Η Tia έπρεπε να βάλει όλες της τις δυνάμεις για να ολοκληρώσει το ταξίδι των 6 μιλίων. Ανάμεσα στις στάσεις, αφιέρωσε πολύ χρόνο για να χαλαρώσει.
Θεική παρέμβαση
Ισχυρίζεται επίσης ότι βίωσε μια “θεϊκή παρέμβαση”, αφού έστειλε μια προσευχή που έκανε τα σκυλιά να αισθάνονται πιο ανάλαφρα.
Ο Boomer, η Vargas και ο πατέρας της χωρίστηκαν δύο φορές και η γυναίκα από το Αϊντάχο ισχυρίζεται ότι τα πόδια της υποχώρησαν σε ένα σημείο.
Ισχυρίζεται ότι ένα αστείο από τον πατέρα της, καθώς και η μεγάλη υποστήριξη του Θεού, της έδωσαν τη δύναμη που χρειαζόταν για να φέρει τον Boomer στον πάτο του βουνού.
Η Vargas, ο Boomer και ο πατέρας της χάθηκαν δύο φορές και η γυναίκα από το Αϊντάχο ισχυρίζεται ότι τα πόδια της υποχώρησαν σε ένα σημείο.
Ισχυρίζεται ότι ένα αστείο από τον πατέρα της και η μεγάλη υποστήριξη του Θεού της έδωσαν τη δύναμη που χρειαζόταν για να φτάσει τον Μπούμερ στον πάτο του βουνού.
Μετά από την δύσκολη κατάβαση έφτασαν στον προορισμό τους
Έξι ώρες και επτά μίλια χιόνι και συντρίμμια αργότερα, η ανύπαντρη μητέρα έφερε τελικά τον Boomer στο επίπεδο του δρόμου και μπόρεσε να τον επανασυνδέσει με τους ιδιοκτήτες του.
Η Tia δεν μπορούσε να σταματήσει να σκέφτεται τον γλυκό σκύλο με τον οποίο είχε δημιουργήσει τέτοιο δεσμό.
“Όλη τη νύχτα τραβούσε τις χορδές της καρδιάς μου και όταν ξύπνησα την επόμενη μέρα, η πρώτη μου σκέψη ήταν: “Αυτός ο σκύλος υποτίθεται ότι είναι δικός μου”.”
Η πινακίδα και η αναζήτηση των ιδιοκτητών
Η Vargas είπε ότι είδε μια πινακίδα που είχε αναρτηθεί από την οικογένεια και παρακαλούσε τους πεζοπόρους να τους τηλεφωνήσουν αν δουν το σκυλάκι τους.
Όταν κάλεσε τον αριθμό, η πρώτη ερώτηση της οικογένειας ήταν: “Είναι νεκρός;”.
Η οικογένεια, είπε, ήταν τόσο εξαντλημένη και ευγνώμων που κάποιος μπορούσε να διαπράξει μια τόσο ανιδιοτελή πράξη που έδωσε τον σκύλο σε εκείνη και την οικογένειά της, αφού έψαχνε για ώρες τη νύχτα που εξαφανίστηκε.
Ευτυχώς, αφού μίλησαν με την οικογένεια του σκύλου, αποφασίστηκε ότι ο Boomer θα είναι το νέο κατοικίδιο της Tia. Ο Boomer είναι πολύ καλύτερα, παρά το γεγονός ότι χρειάζεται ακόμα χειρουργική επέμβαση για να συγκολληθούν κάποια από τα οστά του.
Η Tia ήταν εξαιρετικά τυχερή που ήταν εκεί όταν ο Boomer τη χρειαζόταν περισσότερο. Είναι ακόμα ζωντανός σήμερα χάρη στην τεράστια πράξη καλοσύνης της.
