Με ύψος που ξεπερνά τα 2 μέτρα, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι άνθρωποι μπορεί να νομίζουν ότι αυτό το απόκοσμο πουλί δεν είναι παρά ένα μηχανικό στήριγμα.
Αυτά είναι τα παραμυθένια πουλιά
Τα κιτρινοπράσινα μάτια του και ένα τεράστιο ράμφος σε σχήμα παπουτσιού του δίνουν σχεδόν μια καρτουνίστικη έκφραση – και καθώς κοιτάζει γύρω του, το κεφάλι του κινείται με γρήγορες εκρήξεις σαν ρομπότ.
Αλλά βαθιά στους τροπικούς βάλτους της Ανατολικής Αφρικής, θα βρείτε αυτούς τους πελαργούς με τα παπουτσάκια στα βαλτώδη σπίτια τους, σκαρφαλωμένους στην άκρη του νερού για ώρες περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να χτυπήσουν το αγαπημένο τους ψάρι.
Είναι ανατριχιαστικά προϊστορικοί – και παρά τη συμπαθητική τους έκφραση, είναι γνωστό ότι κυνηγούν ακόμη και νεαρούς κροκόδειλους και γιγάντιες σαύρες σαν σνακ. Παραμένουν ακίνητα για μεγάλα χρονικά διαστήματα κάθε μέρα, κάνοντας απλώς υπομονή για να έρθει το θήραμα.
Ως επί το πλείστον, τα παπαγαλάκια είναι σιωπηλά και κάνουν θόρυβο μόνο όταν χτυπούν γρήγορα τα ράμφη τους για να χαιρετήσουν ένα άλλο πουλί ή να φωνάξουν τα μικρά τους.
Εκτός από το γιγαντιαίο ράμφος του, υπάρχει λόγος που οι παπαγάλοι έχουν το παρατσούκλι “βασιλιάς των βάλτων”. Τα φτερά τους μπορεί να εκτείνονται σε πλάτος πάνω από 1,5 μέτρα – και μπορούν να πετάξουν μικρές αποστάσεις παρά το μεγάλο τους μέγεθος.
Με τα εντυπωσιακά χαρακτηριστικά τους και την ακλόνητη υπομονή τους για τροφή, είναι δύσκολο να μην εντυπωσιαστεί κανείς από αυτούς τους γίγαντες. Ήταν ένα αγαπημένο είδος για τους αρχαίους Αιγύπτιους, το οποίο εμφανίζεται ακόμη και στα έργα τέχνης τους.
Όμως, τις τελευταίες δεκαετίες, αυτά τα υπέροχα πλάσματα έχουν μειωθεί λόγω της καταστροφής των ενδιαιτημάτων τους από την εξερεύνηση πετρελαίου και την επέκταση των γεωργικών εκμεταλλεύσεων.
Κινδυνεύουν επίσης να αιχμαλωτιστούν στη φύση για το παράνομο εμπόριο πτηνών – και για να εκτεθούν σε ζωολογικούς κήπους.
“Πρόκειται για πολύτιμα πτηνά και η σχεδόν πλήρης απουσία αναπαραγωγικής επιτυχίας σε αιχμαλωσία διατηρεί μια συνεχή πίεση στον άγριο πληθυσμό για την ικανοποίηση των απαιτήσεων του εμπορίου”, αναφέρουν οι ερευνητές σε ένα πρόσφατο σχέδιο διατήρησης. “Τα παπαγαλάκια είναι εξαιρετικά ευαίσθητα πτηνά και οι προηγούμενες εξαγωγές συνεπάγονται υψηλή θνησιμότητα κατά τη σύλληψη, τη διαμετακόμιση και την αιχμαλωσία … Μόνο δύο ζωολογικοί κήποι είναι γνωστό ότι παρήγαγαν νεοσσούς -δύο το 2008 και ένας το 2009. Αυτό σημαίνει ότι οι πληθυσμοί σε αιχμαλωσία δεν είναι αυτοσυντηρούμενοι και πρέπει να αναπληρώνονται με άγρια πτηνά, αν πρόκειται να διατηρηθούν”.
Ευτυχώς, οι κάτοικοι που ζουν κοντά στους βιότοπους των παπαγάλων στη λίμνη Mambamba, στην Ανατολική Αφρική, παρατήρησαν ότι τα πουλιά είναι στόχοι του εμπορίου, οπότε δημιούργησαν ομάδες εθελοντών για να παρακολουθούν τους ύποπτους λαθροθήρες και να συνεργάζονται με τις τοπικές αστυνομικές αρχές για να τους καταγγέλλουν.
Επίσης, φέρνουν τους επισκέπτες μέσα από τους πυκνούς βάλτους – και αν είναι τυχεροί, θα δουν μια φορά στη ζωή τους αυτά τα εμβληματικά πουλιά στη φύση.
