Τα σκυλιά μερικές φορές κάνουν εμετό μετά την κατάποση τροφής που θεωρείται ακατάλληλη για τον άνθρωπο. Αυτό θεωρείται κακή συνήθεια για τους τετράποδους φίλους μας. Ο εμετός που προκαλείται από τροφική περιέργεια στους σκύλους δεν αποτελεί λόγο ιδιαίτερης ανησυχίας.
Εμετός στο σκύλο σας: διάγνωση και θεραπεία
Ωστόσο, ο εμετός μπορεί να αποτελεί σύμπτωμα μιας σοβαρής ή απειλητικής κατάστασης που απαιτεί άμεση ιατρική φροντίδα. Μπορεί επίσης να αποτελεί σύμπτωμα έκτακτης ανάγκης που απαιτεί διάγνωση και θεραπεία από κτηνίατρο.
Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να γνωρίζετε τη διαφορά μεταξύ του εμετού και της παλινδρόμησης, καθώς έχουν εντελώς διαφορετικές αιτίες και θεραπείες.
Με απλά λόγια, ο εμετός είναι η ανάγκη να βγει η τροφή ή το υγρό έξω, ενώ η παλινδρόμηση δεν απαιτεί καμία προσπάθεια για την ανάλυση της τροφής ή του υγρού από το στομάχι του σκύλου.
Υπάρχει επίσης διαφορά μεταξύ της κατάποσης ενός ξένου αντικειμένου και της δηλητηρίασης του σκύλου.
Εμετός σε σκύλους
Ο εμετός στους σκύλους θεωρείται συνήθως φυσιολογικός όταν γίνεται φυσιολογική αφόδευση και όταν η πρόσληψη τροφής συνεχίζεται χωρίς περιστατικό.
Εάν ένας σκύλος παρουσιάζει χρόνιο εμετό ή εμετό με άλλα συμπτώματα, θα πρέπει να διενεργηθεί κτηνιατρική εξέταση. Αυτό θα βοηθήσει στον αποκλεισμό τυχόν υποκείμενων αιτιών που θα μπορούσαν να είναι απειλητικές για τη ζωή του σκύλου σας.
Ο χρόνιος εμετός μπορεί να είναι σύμπτωμα διαφόρων καταστάσεων, όπως
– Τροφικές αλλεργίες
– Λοιμώξεις (όπως λοιμώξεις που μεταδίδονται από τσιμπούρια)
– Φλεγμονή, ασθένεια του εντέρου
– Μεταβολικά νοσήματα (π.χ. νεφρική και ηπατική νόσος, παγκρεατίτιδα, διαβήτης, νόσος του Addison)
– Καρκίνος (καρκίνος)
Ο ξαφνικός, έντονος εμετός μπορεί να είναι σύμπτωμα πολλών διαφορετικών καταστάσεων, όπως
– Παράσιτα στο έντερο
– Εντερική απόφραξη (απόφραξη του εντέρου)
– Παρβοϊός
– Νεφρική ανεπάρκεια
– Οίδημα
– Ηπατική ανεπάρκεια
– Εθισμός/ κατάποση τοξικών ουσιών
– Παγκρεατίτιδα
– Νόσος του Addison
Διάγνωση και θεραπεία του εμετού σε σκύλους
Η θεραπεία ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό ανάλογα με την υποκείμενη αιτία του εμετού.
Διάγνωση
Ο κτηνίατρός σας θα πρέπει να είναι σε θέση να διαγνώσει πλήρως την αιτία του εμετού. Γενικά οι κτηνίατροι θα πραγματοποιήσουν απλές διαγνωστικές εξετάσεις, όπως οι ακόλουθες
– Η πιο συνηθισμένη διαγνωστική εξέταση για τον εμετό είναι μια εξέταση αίματος.
– Η πιο συνηθισμένη εξέταση για τη διάγνωση του εμετού είναι μια εξέταση αίματος, συμπεριλαμβανομένης της ανάλυσης κοπράνων.
– Ακτινογραφία.
Εάν η αιτία είναι ασαφής, προχωρήστε σε περαιτέρω εξετάσεις, π.χ. υπερηχογράφημα κοιλίας για την εξέταση των εσωτερικών οργάνων.
Εάν η πάθηση είναι χρόνια ή δύσκολα διαγνώσιμη, μπορούν να διενεργηθούν εξειδικευμένες εξετάσεις, όπως εξετάσεις αίματος για παγκρεατίτιδα, νόσο του Addison ή ακόμη και χειρουργική βιοψία. Αυτές οι εξετάσεις μπορούν να βοηθήσουν τον κτηνίατρο να βρει την υποκείμενη αιτία.
Θεραπεία
Εάν ο εμετός προκαλείται από φλεγμονή του στομάχου ή του εντέρου, η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει μια ήπια δίαιτα και φάρμακα κατά της ναυτίας. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να συνταγογραφηθεί πιο εντατική θεραπεία, όπως εγχύσεις, ενέσεις και, σε ορισμένες περιπτώσεις, χειρουργική επέμβαση.
Είναι σημαντικό να ακολουθείτε τις οδηγίες του κτηνιάτρου. Συνιστάται επίσης ο σκύλος να μπορεί να εξηγήσει με ειλικρίνεια τι έτρωγε ή τι έκανε πριν αρχίσει να κάνει εμετό. Με τη σωστή θεραπεία, οι άρρωστοι σκύλοι μπορούν να θεραπευτούν γρήγορα και να απαλλαγούν από τα συμπτώματά τους. Σε πολλές περιπτώσεις, όπως ο εμετός που προκαλείται από κατάποση τοξικών ουσιών, η έγκαιρη θεραπεία μπορεί να σώσει τη ζωή του σκύλου σας.
Εν κατακλείδι, εάν ο σκύλος σας κάνει επίμονα εμετό και οι διατροφικές του συνήθειες επανέλθουν στο φυσιολογικό, θα πρέπει να επισκεφθείτε τον κτηνίατρό σας. Η έγκαιρη θεραπεία μπορεί να αποτρέψει την αφυδάτωση και επίσης να αποτρέψει άσχημες συνέπειες για τον φίλο σας. Αξιολογήστε την κατάσταση με γνώμονα την υγεία του σκύλου σας. Οποιαδήποτε ασυνήθιστη κατάσταση ή συμπεριφορά θα πρέπει να αποτελεί αιτία ανησυχίας.
Εάν η κατάσταση είναι επείγουσα και δεν μπορείτε να πάτε στον κτηνίατρο, υπάρχουν νοσοκομεία σκύλων.
