Οι πιθανότητες είναι ότι ο σκύλος σας θα έδινε τα πάντα για να περάσει όλη τη νύχτα σκεπασμένος στο κρεβάτι μαζί σας, αν δεν του έχει ήδη παραχωρηθεί αυτό το προνόμιο.
Αλλά γιατί τα σκυλιά λατρεύουν να κουρνιάζουν με τους ιδιοκτήτες τους μετά από μια κουραστική μέρα; Και το πιο σημαντικό, η χαλάρωση των κανόνων κατάκλισης με αυτόν τον τρόπο επηρεάζει αρνητικά την εκπαίδευση και την ευεξία του σκύλου;
Η Leigh Siegfried είναι έμπειρη εκπαιδεύτρια σκύλων με έδρα τη Φιλαδέλφεια.
Η εκπαιδεύτρια, η οποία διευθύνει σήμερα τρία στούντιο Opportunity Barks σε όλες τις ΗΠΑ, δήλωσε ότι κάθε ζώο με κοινωνική ανάγκη είναι πιθανό να προτιμά τις αγκαλιές με τον ιδιοκτήτη του πριν από τον ύπνο. Τα σκυλιά βρίσκονται ψηλά σε αυτόν τον κατάλογο ζώων, επειδή είναι ένα από τα πιο κοινωνικά εξαρτημένα είδη λόγω της φύσης της αγέλης τους.
Στα κοινωνικά ζώα αρέσει το αγκάλιασμα
“Οποιοδήποτε ζώο απολαμβάνει τη συναναστροφή, αλλά έχει επίσης μια έμφυτη ανάγκη για άνεση μέσω του αγγίγματος και της κοινής ζεστασιάς, αυτό είναι ένα ζώο, πιθανότατα ένας σκύλος, που είναι πολύ πιθανόν να θέλει να είναι κοντά σε ανθρώπους, να κοιμάται κοντά σε ανθρώπους ή να ξαπλώνει κοντά σε ανθρώπους”, δήλωσε η Siegfried.
“Δεν είναι τόσο η προτίμησή τους στο κρεβάτι του ιδιοκτήτη τους όσο το ζώο που εκτιμά και απολαμβάνει πραγματικά τους ανθρώπους, το χάιδεμα από τους ανθρώπους και το χειρισμό τους από τους ανθρώπους. Πολλά από αυτά έχουν να κάνουν με την ιδιοσυγκρασία και τις ανάγκες του κάθε σκύλου και με το αν ο σκύλος βρισκόταν πάντα σε στενή επαφή με ανθρώπους. Αυτό θα καθορίσει αν μπορεί να επιλέξει να κοιμηθεί στο ίδιο κρεβάτι με τον ιδιοκτήτη του ή όχι”, πρόσθεσε.
Η συμπεριφοριστής σκύλων συνέχισε να προτείνει ότι τα σκυλιά θα μπορούσαν να πηγαίνουν στο κρεβάτι με τους ιδιοκτήτες τους ως έναν τρόπο να αναπληρώσουν τον χρόνο που έχασαν μαζί τους κατά τη διάρκεια της ημέρας, ενώ ο ιδιοκτήτης τους έλειπε ή ήταν στη δουλειά.
“Για τους περισσότερους από εμάς, αν είμαστε απασχολημένοι ή δουλεύουμε κατά τη διάρκεια της ημέρας, αυτό το χρονικό διάστημα των πέντε έως δέκα ωρών όπου είμαστε αρκετά ακίνητοι μας προσφέρει κάποια δυνατότητα να είμαστε κοντά με τα ζώα μας”, εξήγησε η Siegfried.
Η Siegfried υποστήριξε ότι δεν είναι πάντα η πιο υπεύθυνη απόφαση να ενδίδουμε στη γλυκιά συνήθεια και να αφήνουμε τα σκυλιά να έχουν ελεύθερη πρόσβαση στα κρεβάτια των ιδιοκτητών τους. Ο συμπεριφοριστής σκύλων δήλωσε ότι παρόλο που η πλειονότητα των σκύλων μπορεί να προτιμά να κοιμάται στα κρεβάτια των ιδιοκτητών τους, η εμπειρία αυτή μπορεί να αποδειχθεί μακροπρόθεσμα επιβλαβής γι’ αυτά.
Είναι πάντα καλό να αφήνετε τον σκύλο σας να κοιμάται στο κρεβάτι μαζί σας;
” Όχι”, δήλωσε η Siegfried. “Μπορεί να είναι δυσλειτουργικό και μπορεί να υπονομεύσει την εμπιστοσύνη ορισμένων σκύλων στο να μένουν μόνοι τους ή, ακόμα χειρότερα, να τους οδηγήσει στην ανάπτυξη άγχους αποχωρισμού”.
Αν και είναι σύνηθες για τα σκυλιά να δημιουργούν ισχυρούς δεσμούς με τους ιδιοκτήτες και τα αδέρφια τους, αυτό σε υπερβολικό βαθμό, μαζί με την αδυναμία να μείνουν μόνα τους, θα μπορούσε να θεωρηθεί περίπτωση άγχους αποχωρισμού. Η Royal Society for the Prevention of Cruelty to Animals (RSPCA) γράφει στο διαδίκτυο ότι η συμπεριφορά που σχετίζεται με τον αποχωρισμό (SRB) εμφανίζεται όταν ένας σκύλος μένει μόνος του και μοιάζει με διαταραχή άγχους.
“Σε πολλές περιπτώσεις, η συμπεριφορά είναι αποτέλεσμα άγχους”, γράφει η RSPCA.
Τα συνήθη σημάδια του άγχους αποχωρισμού περιλαμβάνουν ένα σκύλο που ουρλιάζει ή γαβγίζει, ουρεί σε εσωτερικούς χώρους ή είναι καταστροφικός όταν μένει μόνος του ή κρατείται μακριά από τα αγαπημένα του πρόσωπα.
Η φιλοζωική οργάνωση συνιστά τα σκυλιά που είναι επιρρεπή στο άγχος αποχωρισμού να μένουν σε ένα περιβάλλον χωρίς άγχος με παιχνίδια που τους αρέσουν ή με ανθρώπους που γνωρίζουν, ώστε να ελαχιστοποιείται η δυσφορία που μπορεί να νιώθουν. Με την πάροδο του χρόνου και με εκπαίδευση και επιμονή, το άγχος αποχωρισμού μπορεί να αντιστραφεί.
Σύμφωνα με τη Leigh Siegfried, τα κουτάβια ηλικίας μεταξύ 8 και 12 εβδομάδων είναι πιο ευάλωτα στην ανάπτυξη άγχους αποχωρισμού επειδή περνούν πολλά “αναπτυξιακά βήματα”.
Η συμπεριφοριστής δήλωσε ότι τα νεότερα σκυλιά, τα οποία έχουν συνηθίσει να ενώνονται στους γοφούς του ιδιοκτήτη τους μέσω νυχτερινών αγκαλιών, μπορεί να δυσκολευτούν να κοιμηθούν μόνα τους ή ακόμη και να μείνουν μόνα τους. Με αυτή τη λογική, το να αφήνουμε τα σκυλιά στους πιο ιδιωτικούς μας χώρους θα μπορούσε να αποβεί μπούμερανγκ.
“Αν πάρετε ένα πολύ νεαρό κουτάβι, η επιλογή του αν θέλει να κοιμηθεί με έναν άνθρωπο εξαρτάται από τις πρώιμες εμπειρίες μάθησης και το επίπεδο εμπιστοσύνης του. Είναι ένα πρόβλημα που αντιμετώπισαν πολλοί ιδιοκτήτες σκύλων κατά τη διάρκεια της πανδημίας, επειδή τα σκυλιά συνήθισαν τόσο πολύ τους ιδιοκτήτες τους να είναι μαζί τους στο σπίτι, ώστε στη συνέχεια δυσκολεύτηκαν να προσαρμοστούν στο ότι αυτοί επέστρεψαν στο γραφείο ή στις διακοπές όταν ο κόσμος άνοιξε ξανά”, δήλωσε η Siegfried.
Ο εκπαιδευτής σκύλων συνέχισε λέγοντας ότι αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο η εκπαίδευση στο κλουβί και στην ανεξαρτησία μπορεί να μην είναι τόσο κακή, δεδομένου ότι οι κοινωνικές και βιολογικές ανάγκες του σκύλου έχουν ήδη ικανοποιηθεί και ότι ο σκύλος έχει αυτοπεποίθηση μόνος του.
Παρά τις ανησυχίες της, η Siegfried είναι σίγουρη ότι δεν είναι μόνο τα σκυλιά που απολαμβάνουν να κοιμούνται με τους ιδιοκτήτες τους. Το απολαμβάνουν και οι τελευταίοι.
“Οι σκύλοι γενικά αναζητούν κοινές ευκαιρίες για να είναι μαζί με τους ανθρώπους σε κάποιου είδους ανταλλαγή”, δήλωσε η ίδια.
