Ως εξερευνητής των πόλεων, ο Michael Vargas έχει ως αποστολή του να επιχειρεί στις λιγότερο γνωστές γωνιές των πόλεων για να αποκαλύψει και να καταγράψει πράγματα κρυμμένα και ξεχασμένα.
Πρόσφατα, όμως, σε μια τέτοια περιπέτεια, βρήκε κάποιον που δεν θα μπορούσε να αγνοηθεί.
H ιστορία του Michael Vargas
Ενώ εξερευνούσε ένα κανάλι κοντά στο σπίτι του στο Όκλαντ, ο Vargas και οι σύντροφοί του αποφάσισαν να σταματήσουν και να τραβήξουν μερικές φωτογραφίες από μερικά ενδιαφέροντα γκράφιτι που υπήρχαν στους τοίχους. Αν και, όπως αποδείχθηκε, αυτή η τυχαία στάση στο δρόμο θα οδηγούσε τον Vargas να σώσει μια ζωή.
“Απλά αράζαμε για ένα λεπτό όταν άκουσα τη φίλη μου να λέει: “Θεέ μου! Ένας σκύλος! Σκέφτηκα, “Ένας σκύλος;”” Ο Vargas είπε στο The Dodo. “Σοκαρίστηκα. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Σε αυτή τη μικρή περιοχή με την παράπλευρη αποχέτευση, υπήρχε αυτό το μικρό λευκό σκυλί. Ήταν παγιδευμένο”.
Ο Vargas ήξερε ότι έπρεπε να δράσει.
“Η καρδιά μου βούλιαξε”, είπε. “Σκέφτηκα, ‘Δεν μπορώ να αφήσω αυτό το σκυλί εδώ. Αν αφήσουμε αυτό το σκυλί, θα πεθάνει”.
Έτσι, ο Βάργκας εργάστηκε για να τον σώσει.
Συνολικά, είπε ο Vargas, χρειάστηκε περίπου μια ώρα για να κερδίσει την εμπιστοσύνη του σκύλου αρκετά ώστε να τον παρασύρει αρκετά κοντά για να τον φτάσει.
“Μας φοβόταν τόσο πολύ”, είπε ο Βάργκας. “Νομίζω ότι ήταν τόσο μπερδεμένος και αδύναμος”.
Δεν είναι σαφές πώς ακριβώς κατέληξε ο σκύλος σε αυτό το στενό σημείο, σε μια δυσπρόσιτη γωνιά ενός αγωγού ομβρίων, αλλά ο Vargas πιστεύει ότι το κουτάβι δεν ήταν πιθανό να επιβιώσει πολύ περισσότερο αν δεν είχε βρεθεί.
Αλλά ο Vargas δεν έσωσε απλώς τον σκύλο από τον θάνατο εκείνη την ημέρα. Του έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία για μια ευτυχισμένη ζωή.
“Πήγαμε αμέσως στον κτηνίατρο”, δήλωσε ο Vargas.
Εκεί, έμαθαν ότι ο σκύλος είχε μερικά προβλήματα που απαιτούσαν θεραπεία, την οποία ο Vargas ευχαρίστως πλήρωσε. Αλλά του είπαν επίσης ότι το κουτάβι πιθανότατα υπέφερε ακόμη περισσότερο πριν από την τυχαία συνάντησή τους.
“Ο γιατρός υπέθεσε ότι μπορεί να είχε κακοποιηθεί”, δήλωσε ο Vargas, προσθέτοντας ότι εξακολουθούσε να ελπίζει ότι ο σκύλος είχε αγαπημένους ιδιοκτήτες που τον αναζητούσαν. “Δεν υπήρχε τσιπ ή ταυτότητα. Καλέσαμε καταφύγια. Ελέγξαμε τα απολεσθέντα και βρεθέντα, τους γείτονες της διπλανής πόρτας”.
Κανείς, όπως φάνηκε, δεν έψαχνε για τον σκύλο που έσωσε ο Βάργκας. Έτσι, του έδωσε ο ίδιος ένα όνομα: Rusty.
Από τότε ο Vargas αποφάσισε να υιοθετήσει ο ίδιος τον Rusty – κάνοντας το κουτάβι τον πιο γλυκό θησαυρό που βρέθηκε σε όλα τα χρόνια που είναι εξερευνητής των πόλεων.
“Μετά από όλα αυτά, αποφασίσαμε να τον αγαπήσουμε. Είναι δικός μας”, δήλωσε ο Vargas. “Είναι δεμένος μαζί μου. Δεν ξέρω ποιο ήταν το παρελθόν του, αλλά προσπαθώ να κάνω το μέλλον του καλύτερο. Το κάνω αυτό εδώ και 12 χρόνια και αυτή είναι η πιο τρελή περιπέτεια που είχα μέχρι τώρα. Ποτέ δεν έχω σώσει μια ζωή. Το να παίρνω την αγάπη του σε αντάλλαγμα είναι τόσο ικανοποιητικό”.
