Ήταν ένα μικρό κουτάβι που περπατούσε μόνο του στον άδειο δρόμο. Φορούσε μια πινακίδα γύρω από τον μικρό του λαιμό, που έλεγε “χρειάζομαι ένα σπίτι”. Είναι στιγμές σαν αυτή που σκεφτόμαστε πόσο άδικο μπορεί να είναι το σύμπαν. Το κουτάβι δεν είχε κανέναν να το προσέχει, να το φροντίζει ή να του παρέχει αγάπη. Όμως, χάρη στην πινακίδα που φορούσε, κατάφεραν να το βρο’υν και να το φροντίσουν. Τώρα, το κουτάβι δεν κινδυνεύει πια και δεν θα μείνει ποτέ ξανά πίσω. Είναι ένας υπέροχος φίλος που μεγαλώνει και δίνει απλόχερα την αγάπη του.
Το μοναχικό κουτάβι
Ένα μικρό, μοναχικό κουτάβι βρέθηκε στο δρόμο. Ενώ ήταν πολύ ασυνήθιστο το γεγονός ότι ήταν μόνο του, αυτό που το έκανε ακόμα πιο ασυνήθιστο ήταν αυτό που ήταν δεμένο γύρω από το λαιμό του.
Σε ηλικία μόλις 8 εβδομάδων, το φοβισμένο μικρό κουτάβι, που κλαψούριζε ασταμάτητα, είχε τοποθετήσει στο λαιμό του ένα αμήχανο σημάδι που έλεγε: “Χρειάζομαι ένα σπίτι”. Ποιος ξέρει πόσοι άνθρωποι πέρασαν από δίπλα του και δεν έκαναν τίποτα! Τελικά, μια γυναίκα είδε το κουτάβι και κάλεσε την οργάνωση διάσωσης.
“Πολλά κουτάβια εγκαταλείπονται σε αυτό το μέρος”
Ήρθαν αμέσως για να παραλάβουν το κουτάβι. Φαινόταν να είναι καλά στην υγεία του, αλλά σίγουρα ήταν πεινασμένο και διψασμένο. Η οργάνωση διάσωσης λέει ότι πολλά κουτάβια εγκαταλείπονται σε αυτό το μέρος του κόσμου επειδή η στείρωση των κατοικίδιων ζώων είναι πολύ δαπανηρή.
Φυσικά, οι ιδιοκτήτες σκύλων δεν έχουν καμία δικαιολογία για να αφήσουν ένα ζώο να τα βγάλει πέρα μόνο του, αλλά δυστυχώς συμβαίνει. Η ομάδα διάσωσης έφερε το κουτάβι πίσω στην έδρα της, όπου αξιολογήθηκε κατάλληλα. Από ιατρικής άποψης, είναι καλά στην υγεία του.
Το επόμενο βήμα είναι να τον τοποθετήσουν σε μια ανάδοχη οικογένεια μέχρι να μπορέσει να υιοθετηθεί. Δεδομένου ότι είναι τόσο νεαρό, πιθανότατα θα μείνει με την ανάδοχό του μέχρι να γίνει περίπου 12 εβδομάδων.
Το επόμενο βήμα είναι να τοποθετηθεί σε μια ανάδοχη οικογένεια μέχρι να μπορέσει να υιοθετηθεί. Δεδομένου ότι είναι τόσο νέος, πιθανότατα θα μείνει με την ανάδοχό του μέχρι να γίνει περίπου 12 εβδομάδων.
Ο καημένος ο μικρός σκύλος δεν κινδυνεύει πλέον. Δεν θα μείνει ποτέ ξανά πίσω. Δεν θα χρειαστεί ποτέ να ανησυχεί ότι θα πεινάσει. Είναι ασφαλές και υγιές!
