Η ιστορία της Λόλα ξεκίνησε όταν την πήρε ένα τοπικό καταφύγιο, αλλά όταν στειρώθηκε παρουσίασε σπάνιες επιπλοκές που την άφησαν ανίκανη να περπατήσει. Άρχισε να αναρρώνει πολύ αργά και μετά από μερικούς μήνες, την πήρε το Big Hearts for Big Dogs. Η διάσωση της βρήκε μια ανάδοχη οικογένεια που θα μπορούσε να δεσμευτεί να την πηγαίνει σε φυσικοθεραπεία κάθε εβδομάδα, και την ανέλαβαν για δύο χρόνια – πριν αποφασίσουν ότι δεν μπορούσαν να προσποιούνται άλλο και την υιοθέτησαν επίσημα στην οικογένειά τους.
Η ιστορία της Lola
Τώρα η Λόλα ζει σε ένα αγρόκτημα με την παντοτινή της οικογένεια, όπου κάθε άλλο ζώο έχει κι αυτό μια ιστορία διάσωσης. Έχει εξελιχθεί στο πιο παράξενο, γεμάτο προσωπικότητα σκυλί που έχει γνωρίσει ποτέ η οικογένειά της, και δεν θα την ήθελαν αλλιώς.
“Την έχουμε εδώ και έξι χρόνια, αλλά είναι “δική μας” εδώ και τέσσερα”, δήλωσε στο The Dodo η Annie Belanger Burley, η μαμά της Lola. “Δεν έχουμε ιδέα πόσο χρονών είναι, αλλά κυριολεκτικά δεν γερνάει. Έχει το πιο καταπληκτικό ταμπεραμέντο, αλλά είναι εντελώς παράξενη! Απαιτεί να τη βάζουμε μέσα τη νύχτα. Είναι ανόητη, ροχαλίζει όταν είναι ξύπνια, τα άλλα σκυλιά νομίζουν ότι γρυλίζει, αλλά στην πραγματικότητα απλώς αναπνέει. Έχει βλέμμα που μπορεί να σκοτώσει. Μερικές φορές η χαρούμενη φάτσα της μοιάζει με την κακιά της φάτσα”.
Η οικογένεια της Λόλα την αγαπάει τόσο πολύ και λατρεύει να την κακομαθαίνει όποτε μπορεί. Μια από τις αγαπημένες της δραστηριότητες είναι να πηγαίνει για χωνάκι στο χιόνι και πάντα ενθουσιάζεται τόσο πολύ, ακόμα κι αν δεν είναι πάντα σίγουρη πώς να το δείξει.
“Πηγαίνουμε στο Pelican Snowballs στο North Fort Myers μερικές φορές το μήνα”, δήλωσε η Burley. “Η αγαπημένη της γεύση είναι ο ζωμός κοτόπουλου που σερβίρεται με ένα Milk-Bone από πάνω … Όταν ενθουσιάζεται, συνήθως το κάνει με τα μάτια της. Τις περισσότερες φορές έχει γκρινιάρικο πρόσωπο”.
Η Λόλα και η μαμά της πήραν πρόσφατα χωνάκι στο χιόνι, όπως κάνουν πάντα, αλλά αυτή τη φορά, η Burley αποφάσισε να παραγγείλει στη Λόλα ένα απλό χωνάκι στο χιόνι, επειδή είχε στομαχικές διαταραχές το προηγούμενο βράδυ και δεν ήθελε να το παρακάνει. Σκέφτηκε ότι η Λόλα θα απολάμβανε μια λιχουδιά ακόμα κι αν δεν ήταν η συνηθισμένη της παραγγελία – αλλά έκανε λάθος.
Η Λόλα μύρισε το σκέτο χωνάκι, μετά κοίταξε τη μαμά της και της ξεκαθάρισε ότι δεν είχε καμία απολύτως πρόθεση να το φάει. Δεν ήταν η σωστή γεύση και αρνιόταν να συμβιβαστεί.
“Αρνήθηκε να το φάει σε όλη τη διαδρομή προς το σπίτι και με κοίταζε με το συνηθισμένο της πλάγιο βλέμμα”, είπε η Burley.
Αντ’ αυτού, η Λόλα άφησε το χωνάκι χιονιού να λιώσει ακριβώς δίπλα της. Αποφάσισε ότι ήταν καλύτερα να υπερασπιστεί αυτό που πιστεύει παρά να το φάει. Είναι δυνατή στις πεποιθήσεις της.
Παρόλο που η Λόλα δεν πήρε το χωνάκι της εκείνη τη μέρα, θα υπάρξουν πολλές, πολλές άλλες διαδρομές, και ελπίζουμε ότι η μαμά της θα μπορέσει να εξιλεωθεί στα μάτια της Λόλα, παραγγέλνοντάς της ξανά το “σωστό” πράγμα την επόμενη φορά.
