Το καλοκαίρι πολλοί από εμάς αρχίζουμε να περιπλανιόμαστε πιο μακριά με τα σκυλιά μας για να απολαύσουμε τον ευχάριστο καιρό. Αυτό που πολλοί από εμάς δεν συνειδητοποιούμε είναι ότι δεν είμαστε οι μόνοι που εκτιμούμε τη ζέστη. Οι οχιές βγαίνουν από την κρυψώνα τους λόγω της ζέστης και λιάζονται στον ήλιο πριν κυνηγήσουν το φαγητό τους.
Σε σπάνιες περιπτώσεις, ένα κατοικίδιο ζώο θα δαγκωθεί από ένα από αυτά τα όμορφα φίδια. Το να γνωρίζετε τι πρέπει να κάνετε αν συμβεί κάτι τέτοιο είναι ζωτικής σημασίας για να διασφαλίσετε ότι το κατοικίδιό σας θα επιβιώσει από ένα δάγκωμα.
Οι αμμώδεις αμμόλοφοι είναι μία από τις τοποθεσίες όπου μπορεί να βρείτε μια οχιά
Αυτά τα φίδια ποικίλλουν σε χρώμα από ασημί-γκρι έως κοκκινωπό-καφέ και έχουν ένα χαρακτηριστικό ζιγκ-ζαγκ μοτίβο στην πλάτη τους και κόκκινα μάτια. Τα ενήλικα άτομα μπορεί να έχουν μήκος 60-80 cm και βάρος 50-100 g. Μπορούν να ζήσουν δεκαπέντε χρόνια αν είναι τυχερά, αλλά πολλά από αυτά θηρεύονται από κοράκια και όρνια και τρώγονται ζωντανά από τρωκτικά κατά τη διάρκεια της χειμερινής νάρκης.
Επειδή είναι πολύ ντροπαλά στη φύση, δεν τους αρέσει να τα ενοχλούν και θα εγκαταλείψουν τον βιότοπό τους αν νιώσουν ότι απειλούνται. Η καταστροφή των ενδιαιτημάτων αποτελεί αυξανόμενο πρόβλημα για αυτά τα φίδια και έρευνες έχουν δείξει ότι το είδος βρίσκεται σε ραγδαία μείωση και στα πρόθυρα της εξαφάνισης στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Οι οχιές προστατεύονται από τον νόμο περί άγριας ζωής και υπαίθρου του 1981, γεγονός που καθιστά ποινικό αδίκημα τη θανάτωση, τη βλάβη, την πώληση ή την εμπορία τους. Παρά την προστασία αυτή, οι άθελες παρεμβάσεις των ανθρώπων καταργούν ταχύτατα το ασφαλές περιβάλλον για τα φίδια.
Αυτό το είδος έχει να φοβηθεί πολύ περισσότερο από εμάς παρά εμείς από αυτό, και καθώς γίνεται όλο και πιο σπάνιο, οι πιθανότητες να συναντήσει ποτέ κάποιος ένα από αυτά μειώνονται σημαντικά.
Αποφυγή οχιάς: Τι πρέπει να ξέρετε
Αν και βρίσκονται σε μείωση, οι περιπατητές σκύλων συναντούν κατά καιρούς αδέσποτους. Οι περισσότερες από αυτές τις συναντήσεις θα είναι μια φευγαλέα ματιά ενός φιδιού καθώς απομακρύνεται βιαστικά από το σκύλο και τον άνθρωπο – θυμηθείτε, θέλουν να αποφεύγουν τις συναντήσεις μαζί σας όσο κι εσείς θέλετε να αποφεύγετε τις συναντήσεις μαζί τους!
Τα προβλήματα εμφανίζονται όταν το φίδι δεν μπορεί να ξεφύγει και αισθάνεται ότι έχει μόνο ένα καταφύγιο – να δαγκώσει σε αυτοάμυνα. Η κατανόηση του είδους, του πού του αρέσει να συχνάζει και πότε είναι πιο δραστήριο είναι ένας βασικός τρόπος για να αποφύγετε τα προβλήματα και να επιτρέψετε στην οχιά να συνεχίσει να υπάρχει ειρηνικά.
Δεδομένου ότι αυτά τα φίδια μπορούν να βρεθούν σε διάφορα εδάφη, τα περισσότερα από τα οποία είναι δημοφιλή σημεία περιπάτου, η απλή αποφυγή του τόπου όπου ζουν μπορεί να είναι σχεδόν αδύνατη. Ευτυχώς, υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να μείνετε μακριά από τα πόδια τους.
Είναι ενεργά κυρίως μεταξύ Μαρτίου και Οκτωβρίου, όταν οι θερμοκρασίες είναι πιο υψηλές. Αυτό ποικίλλει ανάλογα με την περιοχή, με περιοχές με σύντομο χειμώνα, όπως η Κορνουάλη, να βλέπουν τις οχιές να λιάζονται ακόμα και τον Νοέμβριο. Η πλειονότητα των δαγκωμάτων σε σκύλους συμβαίνει μεταξύ Απριλίου και Ιουλίου, αν και ο λόγος για αυτό δεν είναι απολύτως σαφής.
Καλύτερες ώρες για να βγάλετε βόλτα το σκύλο σας
Για να το αποφύγετε αυτό, είναι καλύτερο να βγαίνετε βόλτα είτε πριν ζεσταθεί η μέρα είτε όταν είναι πολύ πιο ζεστή. Εάν η θερμοκρασία είναι κάτω από 10C, είναι πολύ κρύο για μια οχιά να απομακρυνθεί από τη φωλιά της. Αυτό ισχύει επίσης αν βρέχει πολύ. Αντίθετα, σε θερμοκρασίες άνω των 17C, αυτά τα φίδια είναι ωραία και ζεστά και δεν χρειάζονται να λιάζονται. Τα ζεστά φίδια δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα να αποφεύγουν τα σκυλιά και να τα κρατούν μακριά από το δρόμο σας.
Το Cornwall Wildlife Trust συμβουλεύει τους περιπατητές σκύλων να βγαίνουν έξω όταν η θερμοκρασία είναι κάτω από 10C ή πάνω από 17C (αν και παραδέχονται ότι αυτό είναι μόνο ένας πρόχειρος οδηγός). Προτείνουν επίσης να περπατάτε πριν από τις 9 π.μ. ή μετά τις 7 μ.μ., καθώς αυτά τα φίδια είναι συνήθως πιο δραστήρια μεταξύ αυτών των περιόδων.
Δυστυχώς, ακόμη και όταν λαμβάνετε προφυλάξεις, μπορεί να συμβούν δαγκώματα οχιάς. Το να γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε αν συμβεί αυτό είναι το κλειδί για να διασφαλίσουμε ότι τα σκυλιά μας ή εμείς οι ίδιοι θα επιβιώσουν από το περιστατικό.
Δαγκώματα οχιάς και σχετικοί κίνδυνοι
Πρέπει να θυμάστε είναι ότι το 96-97% των σκύλων θα επιβιώσουν από δάγκωμα φιδιού, αν λάβουν κτηνιατρική περίθαλψη. Αυτό σημαίνει ότι η συντριπτική πλειονότητα των σκύλων που αντιμετωπίζουν ένα φίδι ζουν για να διηγηθούν την ιστορία. Το άτυχο 3% που δεν τα καταφέρνει είναι συχνά εκείνα με υποκείμενα προβλήματα υγείας ή των οποίων ο τραυματισμός δεν αναγνωρίζεται αμέσως ως δάγκωμα οχιάς.
Ένας παρόμοιος αριθμός δαγκωμάτων συμβαίνει κάθε χρόνο σε ανθρώπους. Αυτό συχνά οφείλεται στο γεγονός ότι κάποιος προσπαθεί να πιάσει ένα φίδι ή βάζει το χέρι του σε μια μικρή τρύπα ή σχισμή για να ανακτήσει κάτι. Τα περισσότερα δαγκώματα συμβαίνουν μεταξύ Ιουνίου και Αυγούστου, με τον αριθμό να κορυφώνεται τον Ιούλιο. Δεν έχει υπάρξει θάνατος από δάγκωμα οχιάς σε άνθρωπο από το 1975 -δηλαδή πάνω από σαράντα χρόνια.
Πώς να αναγνωρίσετε το δάγκωμα μιας οχιάς
Τα δαγκώματα της οχιάς είναι επώδυνα και το σοκ του περιστατικού είναι συνήθως αρκετό για να αντιδράσει ο σκύλος με ένα ουρλιαχτό, να τρέξει μακριά και να κουτσαίνει αν δαγκωθεί κάποιο άκρο. Εάν ένας σκύλος αντιδρά με αυτόν τον τρόπο μετά από τρέξιμο σε μακρύ γρασίδι, τότε ο ιδιοκτήτης θα πρέπει να εξετάσει την πιθανότητα δαγκώματος φιδιού.
Οι σκύλοι δαγκώνονται συνήθως στο πρόσωπο ή στα άκρα (τα πρόσωπα επειδή ο σκύλος έχει κολλήσει τη μύτη του πολύ κοντά σε ένα φίδι, τα άκρα επειδή έχει πατήσει το φίδι). Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να εξετάσετε τον σκύλο για σημάδια τρυπήματος. Εάν ένας σκύλος κουτσαίνει ή κρατάει ψηλά ένα άκρο, είναι πολύ πιθανό να έχει δαγκωθεί στο πονεμένο πόδι και αυτό θα πρέπει να εξεταστεί προσεκτικά. Αν ο σκύλος δεν κουτσαίνει, μπορεί να έχει δαγκωθεί στο πρόσωπο, ειδικά αν τρίβει τη μουσούδα του.
Εάν δεν μπορείτε να βρείτε την πηγή του τραυματισμού και έχετε οποιαδήποτε ανησυχία ότι ο σκύλος σας μπορεί να έχει συναντήσει αυτό το φίδι, είναι καλύτερο να κατευθυνθείτε κατευθείαν σε έναν κτηνίατρο και να τον αφήσετε να εξετάσει το σκύλο σας. Όσο πιο άμεση είναι η ιατρική περίθαλψη, τόσο πιο γρήγορα θα αναρρώσει ο σκύλος σας.
Ενίοτε, ένας σκύλος μπορεί να δαγκωθεί όταν ο ιδιοκτήτης δεν το γνωρίζει. Σε αυτή την περίπτωση, το σημείο του δαγκώματος θα πρηστεί μέσα στις επόμενες δύο ώρες. Η πληγείσα περιοχή θα είναι επώδυνη και θα αιμορραγεί, ενώ θα πρέπει να γίνει εμφανές ένα τραύμα διάτρησης. Ο σκύλος μπορεί να κουτσαίνει ή να παρουσιάζει σημάδια δυσφορίας. Καθώς το δηλητήριο εξαπλώνεται στον σκύλο, μπορεί να αναπτύξει ταχυκαρδία, πυρετό, λήθαργο, βαρύ λαχάνιασμα, σάλια ή εμετό και θα ταλαντεύεται καθώς περπατάει. Και πάλι, θα πρέπει να αναζητηθεί άμεση ιατρική περίθαλψη, ακόμη και αν αυτή βρίσκεται εκτός των συνηθισμένων ωρών λειτουργίας των κτηνιάτρων σας.
Να θυμάστε ότι τα δαγκώματα της οχιάς είναι δηλητηριώδη και αυτό το δηλητήριο μπορεί να προκαλέσει προβλήματα πέρα από ένα πονεμένο πόδι ή πρόσωπο. Μπορεί να οδηγήσει σε σπασμούς ή ακόμη και στο θάνατο. Μη διστάσετε ποτέ να ελέγξετε το σκύλο σας από κτηνίατρο, ακόμη και αν υποψιάζεστε μόνο ένα δάγκωμα οχιάς.
Πρώτες βοήθειες για τα δαγκώματα της οχιάς και κτηνιατρική θεραπεία
Τη στιγμή που αντιλαμβάνεστε ότι ο σκύλος σας έχει δαγκωθεί από οχιά, είναι ζωτικής σημασίας να δράσετε. Αρχικά, κρατήστε το σκύλο ακίνητο και εξετάστε για πληγές από τρυπήματα. Το δηλητήριο εξαπλώνεται γρηγορότερα αν ο σκύλος είναι ενεργός, οπότε το να μεταφέρετε τον σκύλο σας, αν είναι δυνατόν, είναι ένας τρόπος να αποτρέψετε τη διάδοση του δηλητηρίου μέσω του κυκλοφορικού συστήματος. Μεταφέρετε το σκύλο σας σε κτηνίατρο το συντομότερο δυνατό. Αν μπορείτε, τηλεφωνήστε εκ των προτέρων και ενημερώστε τον κτηνίατρό σας για το τι υποψιάζεστε ότι έχει συμβεί – αυτό θα του επιτρέψει να προετοιμαστεί.
Μπορείτε να κάνετε μπάνιο την πληγείσα περιοχή με κρύο νερό για να απαλύνετε το πρήξιμο, αλλά το πιο σημαντικό είναι να κρατήσετε το σκύλο ακίνητο και ζεστό μέχρι να φτάσετε στον κτηνίατρο.
Ο κτηνίατρός σας θα επιδιώξει να υποστηρίξει τα όργανα του σκύλου και να ελαχιστοποιήσει τον πόνο, και θα αντιμετωπίσει επίσης το σοκ. Χορηγούνται υγρά μέσω ορού, ενώ μπορεί να χορηγηθούν στεροειδή και αντιισταμινικά για να μειωθούν οι μεταγενέστερες συνέπειες του δαγκώματος. Σε σοβαρές περιπτώσεις, χορηγείται αντιικό δηλητήριο, ωστόσο, το αντιικό δηλητήριο μπορεί να προκαλέσει αλλεργική αντίδραση και γι’ αυτό χορηγείται μόνο αν είναι απολύτως απαραίτητο.
Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, ένας σκύλος θα αναπτύξει σοβαρά προβλήματα από ένα δάγκωμα- αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν αναπνευστικά προβλήματα, μη φυσιολογικό καρδιακό ρυθμό, αιμορραγικές διαταραχές ή σπασμούς. Αυτά συμβαίνουν συνήθως μόνο όταν το δάγκωμα της οχιάς δεν έχει αντιμετωπιστεί για κάποιο χρονικό διάστημα ή όταν ο σκύλος έχει παραμείνει ενεργός μετά το δάγκωμα, βοηθώντας το δηλητήριο να εξαπλωθεί στο σώμα. Τα περισσότερα σκυλιά θα αναρρώσουν πλήρως εάν τους χορηγηθεί άμεση κτηνιατρική θεραπεία.
Κατά μέσο όρο, τα σκυλιά μπορούν να αναρρώσουν από δάγκωμα οχιάς σε 5 ημέρες, αν και σε ορισμένα μπορεί να χρειαστούν έως και 30 ημέρες. Πολλά εξαρτώνται από το μέγεθος του σκύλου, το πόσο γρήγορα έλαβε ιατρική περίθαλψη και πόσο δηλητήριο έβαλε το φίδι όταν τον δάγκωσε.
Τα τσιμπήματα της οχιάς μπορεί να ακούγονται τρομακτικά και κανείς δεν θέλει να δαγκώσει το σκύλο του, αλλά λαμβάνοντας προφυλάξεις και γνωρίζοντας τι πρέπει να κάνετε σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, αυτό το είδος δαγκώματος δεν χρειάζεται να είναι το τέλος του κόσμου.
Πρέπει να θυμόμαστε ότι τα δαγκώματα φιδιών είναι εξαιρετικά σπάνια, και είναι ένας άτυχος σκύλος που βρίσκεται στο λάθος άκρο ενός φιδιού. Εξίσου, η πλειονότητα των σκύλων θα επιβιώσει από δάγκωμα οχιάς. Δεν πρέπει, επομένως, να περνάμε όλο το καλοκαίρι ανησυχώντας για το ενδεχόμενο ή να μην βγάζουμε βόλτα τα σκυλιά μας από φόβο για το τι μπορεί να τους συμβεί.
Και, ταυτόχρονα, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι οχιές ενεργούν μόνο σε αυτοάμυνα, θα προτιμούσαν να αποφύγουν τον σκύλο σας παρά να τον δαγκώσουν. Βρίσκονται σε ραγδαία μείωση και υπάρχει φόβος ότι μέσα στα επόμενα είκοσι χρόνια θα περιοριστούν σε μια χούφτα τοποθεσίες στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αντί να τα φοβόμαστε, ίσως θα έπρεπε να τα λυπούμαστε – άλλωστε, έχουν να φοβηθούν πολύ περισσότερο από εμάς παρά εμείς από αυτά.
